De stad Haridwar ontleend deze naam aan het feit dat de heilige rivier de Ganges in deze stad voor het eerst, vanuit de bergen, het vlakke land bereikt.

En het is ook de plaats waar duizenden pelgrims (dagelijks) hun Goden komen aanbidden. Dat doen ze door een zuiverend ritueel bad te nemen. Hierdoor hopen ze zaligheid en het eeuwige leven te verkrijgen.

Het eeuwige leven ambieer ik niet. Nee, laat mij ook 's lekker uitslapen zeg. Maar een 'stukje' zaligheid zal me toch voorwaar geen kwaad doen. En de meesten van jullie overigens ook niet. Vandaar dit reisdoel.

het ritueel baden in de 'heilige rivier' de Ganges

Het is al met al nog een hele hapening. Dat ritueel baden. Mensen dompelen zich meerdere keren totaal onder in de rivier. Er worden Afrikaantjes verbrand. Grootbloemig. En daarna wordt de as uitgestrooid over het water. Vrouwen overgieten zich met water. Er worden goud- en zilverstukjes in de rivier gegooid (die er door kinderen met een schaal en een zeef weer worden uitgehaald?). Een waardige aangelegenheid.

En natuurlijk worden de Goden in de naburige tempels aanbeden. Gewinda is de almachtige oppergod van de Hindi. En ik hoop maar dat Gewinda een cursusje 'leidinggeven voor beginners' heeft gevolgd. Want er schijnen maar liefst 36.000 Hindi-goden te zijn. Dus ze moet in haar eentje 35.999 onderdanen onder de duim houden. Lijkt me geen makkelijk volkje; die Goden. Vandaar de cursus.

grootbloemige Afrikaantjes, worden overal per gram verkocht

Een uur voor zonsondergang is er de Arathi-vuurceremonie. Onder het gezang van godsdienstige liederen, gongslagen en vuurpotten worden honderden lichtjes op de Ganges achtergelaten. Dit alles om de Goden op te roepen en om aandacht op hun devotie te vestigen. Deze ceremonie wordt behalve door mij door duizenden anderen bijgewoond.

Ok! Neem een oliebol. Het is er weer tijd voor. Of anders: bak 'm zelf even (het deeg wel goed laten rijzen, daar gaat het vaak mis, mijn moeder gebruikte altijd Koopmans-mix, ze zwoer er bij, maar ging ook mis, werd nooit echt wat, altijd vet, geen krokant laagje, nooit helemaal rond ook maar dat hoeft niet aan het deeg te liggen, heel veel poedersuiker kan de schande nog enigszins verhullen). Maar eh......kijk zelf maar even hoe je het aanpakt.

Afin. Leg 'm op het aanrecht. En geef er een flinke klap op. Maar met iets van reserve. Het moet geen pannenkoek worden. Snijd een gelijkzijdige driekhoek uit de ontstane vorm (mijn moeder was goed in het bakken van driehoekige oliebollen. maar dan weer niet gelijkzijdig). En lepel het deeg eruit. Stop er aardappelpuree in. Wat kikererwten. Een behoorlijke hoeveelheid bekverbrandende kruiden. Een giet er een spicy sausje over heen. Doe het in een geinig bakje. En je hebt de samoza.

Wordt hier op elke straathoek verkocht. Harstiikke vegetarisch. Goed binnen te houwe. Kost geen drol.

Tijdwinsttip voor mensen die weinig tijd hebben, dubbele banen en zo, of gewoon structureel te druk: je kunt ook meteen driehoekige oliebollen bakken. Scheelt een mes en snijwerk. Doe er je voordeel mee.

Vegetariers, veganisten en geheelonthouders zitten in de stad Haridwar trouwens toch wel gebeiteld. Vlees, zuivel en alchohol is niet verkrijgbaar. Helemaal niet erg. Wat een waanzinnig aanbod van heerlijke vegahapjes en -maaltijden. Laat die dieren lekker huppelen. Allemaal aan de vega.

Over dieren en huppelen gesproken. Ik ben er eigenlijk niet zo van. Maar vanochtend heb ik het toch gedaan. En nog wel heeeeel vroeg ook. Ik heb een jeepexcursie geboekt. In het 'Rajaji National Park'. In Chila. Een kilometer of negen van Haridwar. Even toeristje spelen. Sorry. Dat sorry is voor het feit dat ik het eerlijk gezegd maar een strange concept vind. Dat 'dieren kijken'. Maar het zou iets bijzonders zijn.

Er zouden in het 'open' park maar liefst 300 vogelsoorten verblijven. En het zou zeer waarschijnlijk zijn dat je er wilde olifanten, paardherten, apen en everzwijnen te zien zou krijgen. En ja, je hebt gelijk: dat is wel heleboel 'zou' in een paar zinnen. Goed opgelet.

deze apen liepen op de weg richting het Nationale park, in het Park niets...

Mm.....ik ben dertig euro lichter, heb drie uren in een jeep rondgehobbeld, en heb niets gezien. Wat een sof.

Maar goed. Je hebt teleurstellingen nodig om later weer mooie dingen mee te kunnen maken. Dus in die directory 'sleep' ik deze teleurstellende ervaring dan maar. En een uurtje later heb ik het vizier wel weer op positief staan.

Ik blijf een paar dagen in Haridwar. Het lichaam geeft wat signalen af. De geest neemt niet alles meer op. Tijd voor verandering. En rust. Een paar dagen. Dan wordt alles weer fris en fruitig. En kan ik er weer tegenaan. Fietsgewijs gesproken dan.

'als je lichaam fluistert

is dat een hint,

het wil dat je luistert

voordat het schreeuwen begint'