Breekijzer Boef

In de oorlog van 1859 namen de Spanjaarden dit stadje in.

Ze noemden het Santa Cruz de Mar Pequena. En daarna moet de Spaanse overname-energiereep of kruidkoek even opperderpop zijn geweest. Ze hadden nl geen idee wat ze er mee moesten. Pas in 1934 namen ze volledig bezit van het stadje. En dat is te zien aan de art deco vormgegeven en de blauw wit gekleurde- en koloniaal aan doende gebouwen. In 1969 gaven de Spanjaarden de stad terug aan Marokko. En bij die gelegenheid werd de stad van een nieuwe naam voorzien: Sidi Ifni.

U zult zich vast en zeker afvragen: ` wat heb ik er aan Gerrit`? Wat moet ik met deze informatie? Waarom word ik met deze zinloze woordenbrij geconfronteerd? Ik kan m`n tijd toch voor zeker beter besteden?! Het is potdomme bijna kerst, de kalkoen moet nog vermoord en ik moet ik het kreng nog gaar zien de krijgen? Kom op man, dring toch `s door tot de kern, wil je?!!!!

Jah, jah. Rustigjes aan. Niet meteen zo int je molenwiek schieten. Laat de appel nu niet zo snel rot van de boom vallen. Rustig doorlezen. Het komt goed.

Vanochtend bij het krieken van de dag ben ik op weg gegaan naar Sidi Ifni . En on my way heb ik een mooie tussenstop bij Plage de Legriza. Op die plek kan ik nl twee mooie natuurlijk gevormde rotsbogen aan de kust van de Atlantische Oceaan bewonderen. Echter. Het zou natuurlijk best kunnen dat het helemaal niet op natuurijke wijze is gegaan.

Het zou best kunnen dat er bv iemand op het strand liep, een paar rotsen zag (en zich wat verveelde, lijkt me een belangrijke voorwaarde) en dacht: kom laat ik er `s een paar gezellige bogen van maken.

En dat ie toen naar de Gamma is gesjeesd (wel de Marokaanse Gamma, want om nu naar de Gamma in bv Dronten, of Harderwijk, of Wezep, of Zwolle te gaan da`s wel een verdomd lange omweg....). En dat ie toen heeft gevraagd: ik wil graag een hamer, een beiteltje (hoeft niet te groot te zijn, i.v.m. een zeurende tennisarm) en een breekijzer. En dat het meisje achter de balie toen heeft gevraagd: waar heeft u het gereedschap voor nodig. En dat hij toen zei: Oh, ik ga een paar bogen maken. En toen het meisje weer: Hoe lang wil u het hele handeltje huren? Oh, doe maar een jaar of tien!!!

Het lijkt me onwaarschijnlijk. Ik denk niet dat `t zo gegaan is. Het lijkt mij een weinig voor de hand liggend verhaal. Ik denk nl. niet dat de Gamma spulletjes voor een periode van tien jaar verhuurd. Denkt u wel? Er zijn toch ook andere mensen die wel `s een beiteltje nodig hebben. Grijpen die tien jaar lang mis. Slechte reclame voor de Gamma. En daarbij: het lijkt me dat de huurkosten ook wel wat aan de hoge kant zijn Tien jaar valt natuurijk weer net buiten de weekendkorting. Jah, bij de Gamma weten ze ook wel wat moeten rekenen!! De boeven!!! (om even in breekijzertermen te blijven spreken.....).

Afin.

Daarna dus koers gezet naar Sidi Ifni. Er daar rol ik nu binnen. Ik vind een eenvoudig hotel dat maar 50 meter verwijderd is van de metershoge golven van de Atlantic Oceaan die zichzelf de nek omdraaien op het zandstrand. Het geraas van neerkwakkende golven rolt zo mijn kamertje in.

Over Sidi Ifni kan ik kort zijn. Vergane Spaanse Glorie. Er zijn maar enkele gebouwen die de grandeur van vroeger nog enigszins verbeelden. Verder is het oude en vervallen meuk.

Ten tijde van de zonsondergang begeef ik me aan het strand. En schiet daar ondermeer deze foto:

Morgen wacht de etappe naar de `gateway` van de Sahara: de stad Guelim!

Etappe: Mirleft-Sidi Ifni

Afstand: 37 km