De Lustige Reiziger

MoordKerst

Het is vandaag zaterdag 7 januari. En het is niet allenig 7 januari. Neeeehh!!! Het is ook nog 's eerste kerstdag!

U vraagt zich waarschijnlijk hardop af of - er behalve met mijn voet - er ook in mijn hersenpannetje bepaalde dingetjes niet helemaal goed gaan. Terechte afvraag. Maar u vergist deze keer lieve lezer. Ik heb voor 1 keer bij het rechte eind. In Ethiopie vieren ze vandaag - 7 januari 2017 - eerste kerstdag.

Dat zit zo (ik gooi er even een 'stukje' educatie tegenaan).

Het kalendertje dat de Ethiopiër bij de les tracht te houden is gebaseerd op de oude Koptische kalender, die het daglicht ooit zag in het oude Egypte. Het jaar bestaat hier uit 13 maanden. En elke maand beslaat 30 dagen. De 13e maand bestaat uit 5 of 6 dagen. En er is nog meer. Ethiopië zou een waar walhalla zijn voor mensen (vaak vrouwen!!) die er graag een jaartje of wat jonger uit willen zien. Waaaaant. De kalender hier loopt 7,5 jaar achter bij onze Gregoriaanse kalender. Dus als u hier na toe vliegt - - graag wat jonger zijnde vrouwmens - en u stapt het vliegtuig uit. Dan bent u in 1 klap 7,5 jaar jonger!

En dat is een tip die u voorwaar niet te vanzelfsprekend terzijde moet leggen.

Een vliegurenenkeltje naar hier zal zo ongeveer 300 eurootjes kosten. En uw eigenste schoonheidsspecialiste - al die jarenlange plamuur-behandelingen bij elkaar opgeteld - is zeker en vast een heel stukje duurder. Voilà!! De keuze lijkt mij niet zo lastig meer. Uw 'schoonheidsideaal' komt simpelweg neer op een zuivere economische berekening. Neem ik graag voor mijn rekening. Stukje service van mijn kant. Graag gedaan. Ik zou zeggen: doe er uw voordeel mee. Dames!


Eerste kerstdag gaat hier bepaald niet ongemerkt voorbij. En dat is niet zo gek. Want Ethiopië beschouwd zich - al dan niet terecht - naast Israël als DE grondlegger van het (Orthodoxe) Christendom. De kerk (ook Moskee) spelen hier een heel belangrijke rol. Mensen zijn heel toegewijd. Gaan veelal voorafgaande aan hun werkdag eerst naar de kerk om te bidden. Restaurants en winkels zijn - net als bij ons - versierd. En het leek me vandaag - bij uitstek - 's een goed idee om een tourtje door Addis Abeba te maken. Bij uitstek omdat het openbare leven plat ligt, de straten leeg zijn, en dat is fijn voor de Hollandse fietser.

Ik zit dan ook al om 7.00 uur des 's ochtends op mijn fietsje. Eigenlijk te vroeg, want mijn beschadigde linkervoet is geheel ontbloot. En de temperatuur houd daar nog geen rekening mee. Na een kwartiertje fietsen is mijn voet verworden tot een ijsklomp. En ik val een restaurantje binnen dat er vrolijk en iets van warm uit ziet.

Het personeel is kerst verkleed. En ze maken foto's van elkaar. Ze dansen - op de knalharde tonen die blerren uit een aan de muur hangende tv - er lustig op! Ik eet wat. Maak wat foto's. En na een uurtje hoop ik maar dat het buiten inmiddels wat warmer is geworden. Ik stap op en zie even verderop een flinke rij mensen staan. De rij wachtenden staan voor een slagerij. Aha. Niet anders dan bij ons is kerst ook een eet-verwendag. En is bij ons het gevleugelde dier de klos. Hier is het rund of schaap die 2e kerstdag niet gaat halen. De rij wachtenden zwelt aan. Mensen hebben er graag een half uurtje wachten voor over.


Ik fiets verder en kom bij een prachtig mooie kerk. Met een heuse kerststal. Mensen zijn er aan het bidden. Een meisje dat als engel verkleed is laat zich gewillig fotograferen. Ik fiets een rondje om de kerk. En kom uit op een straat met bijna uitgebloeide Pauwlonia's. De bomen zijn prachtig echter de kerstsfeer is hier ver te zoeken. Opdringerige jongeren zorgen er voor dat ik deze wijk spoorslags verlaat. Lang leve mijn 14 versnellingen!!

Ik fiets door een wijk waar het minder pluis is.

Het is iets van 9.30 uur en de cafés hier bollen uit van de dranklustige mannen. Stomdronken lallen ze over straat. En zwaar aangeschoten prostituees zijn naarstig op zoek naar wat laatste ochtend-klanten.

Prostitutie in Ethiopië is wijd verspreid en algemeen geaccepteerd. Er zit hier geen stigma op. Anders dan in onze cultuur. Soms zijn het studentes die een stuiver hopen bij te verdienen. En dat is dan weer het gevolg van een sociaal vangnet dat hier ten ene male ontbreekt. Je moet in dit land je eigen boontjes doppen. Echter, veelal is het regelrechte uitbuiting van meisje die geronseld worden op het platteland. En te werk worden gesteld in de vele nachtclubs die Addis rijk (of arm) is.

Aangenomen wordt dat 50% (!!!) van alle sex-werkers in Ethiopië besmet is met het Hiv-virus. En dan nog even een fijn kerstfeitje er tegenaan gooien. 75% van alle vrouwen in de leeftijd tussen 15-49 jaar heeft enige vorm van besnijdenis ondergaan.

Maar er is ook goed nieuws.

De voorlichting betreffende HIV op scholen is inmiddels gemeengoed. En ik met eigen ogen gezien dat bij de ingangen van de PHARMACYS grote borden bij de ingang staan die condoomgebruik propageren. Ook op het platteland. En op scholen wordt aandacht besteed aan de gevolgen van besnijdenis. Maar op beide terreinen zal nog veel werk verzet moeten worden om de cijfers/percentages de goede kant op te duwen.

Na 20 kilometer kris kras fietsend door de 4 miljoen tellende hoofdstad van Ethiopië eindigt deze eerste kerstfietsdag in een restaurant. Waar gezinnen - opgedoft en wel - kerst vieren met het eten van taartjes. Nou ja. Half opgegeten taartjes. Door de kerstkids. En daarna gaat de kerstkids-frisdrank over tafel. En daarna zetten ze het kerst versierde restaurant op stelten. En maken ze het onveilig door heen en weer te rennen. Te vallen. En dan keihard te huilen (sommige mensen noemen het ook wel krijsen). Terroristen in de dop. Hier schiet het kwaad wortel. Als je het mij vraagt.

Ik vraag de serveerster welke taartje zij het lekkerst vind. Ze wijst 'm aan. Die bestel ik. En kauw het zoet gelaagde kunstwerkje tot het laatste kruimeltje weg. 'Zie kinderen: zo heeft de bakker het bedoeld, het kan best!!' En nu ik 'm op heb. Ga ik mijn moordplan ten uitvoer brengen.

Ik ben namelijk de eerste hier in Ethiopië die een handje vol met kerstkinderen gaat vermoorden...........ik zoek nog even naar een geschikt - bepaald niet snel en pijnloos - moordwapen.......even kijken........ah....daar heb ik 't........een gebaksvorkje!!

Nu Sijt Welecome.

Maar geen afscheid zonder een kerstgroet (ik vermoed de laatste in vrijheid) van uw eigenste Ethiopische kerst-kindervriend.

Etappe:Addis Abeba -

Km:-

Reacties

Reacties

Roel

Gerrit als een jonge God, of in jouw geval natuurlijk: jonge hond
s Lands wijs, s'lands eer is het toch

nog even afsluiten met Nick en Simon; Santa's Party

ps: mooie koppen op de foto's

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!