De Lustige Reiziger

Panga


Gereden kilometers: 34 km
Etappe: Mustjala – Kuressaare


De lange tocht gisteren bracht ons gisteren eerst in Panga Pank, waar zich een indrukwekkende en bezienswaardige klif zou moeten bevinden, de Panga Cliff.
En omdat we er toch bijna langskwamen leek het ons een goed idee er even een kijkje te nemen. Kunnen we vast mooie foto’s maken….
Vermoedelijk is de klif vanaf zee een stuk spectaculairder om te zien, maar omdat ons dat wat tijdrovend leek hebben we van de nood een deugd gemaakt en hebben we de plaatselijke horeca maar een financiële prikkel gegeven.
Om daarna snel op onze fietsen te springen en Panga Pank maar achter ons te laten.



Onderweg passeren we soms huizen, sommige zijn nodig toe aan een likje verf, maar af en toe zien we ook prachtige huizen in opvallende kleuren.



We stoppen langs de weg bij een dame die mosterd verkoopt in alle soorten, smaken en kleuren, maar kopen alleen een kop koffie en een kop thee, we gaan geen overbodige ballast meezeulen.
De dame is (ook) niet zo spraakzaam, maar weet ons wel te vertellen dat dit weekend het midzomernacht (St. John’s / Jaanipaev) gevierd wordt, en we er rekening mee moeten houden dat het vinden van accommodatie wat lastiger zal zijn dit weekend.

Kampeerplaatsen, of liever gezegd, campings, zijn hier dun gezaaid. Erg dun is beter verwoord.
Na 65 kilometer fietsen belanden we bij een kampeerplaats bij een meer in het bos. Het ziet er prachtig uit, eenzaam en verlaten, met een goede picknicktafel met afdak.(En dat is fijn, waarom dat is, weten jullie zo zoetjesaan vast wel….)

En stiekem ontzettend leuk, want ik heb altijd al een keer willen wild kamperen. Of is het wild willen kamperen? Hoe dan ook, we zijn met z’n tweetjes en oh ja, de vliegende, stekende en irritant zoemende vrienden zijn gezellig met ons mee gereisd. Waarom ook niet, we zouden ze bijna gaan missen, en dat kan niet de bedoeling zijn. We werken systematisch onze to do lijst af. Fietsen wegzetten, tassen eraf, en op slot.
Tent opzetten, onze matjes en slaapzakken in orde maken voor de nacht, en alle fietstassen erin.



Intussen is Gerrit begonnen met koken en ik loop wat interessant te doen met een spray tegen ongedierte,(ja hoor, dat kan best buiten en het werkt nog ook) en maak wat foto’s.

En intussen regent het af en aan. We staan als een soort maanmannetjes ons ding te doen.
Ik ontdek op de grond hele leuke kleine beestjes, zo groot als insecten, maar het lijken wel kikkertjes.
Je hebt er niks aan, maar toch is het aardig om iets nieuws te ontdekken, toch?



Omdat het regent en je echt geen seconde kan stilstaan zonder geprikt te worden gaan we de tent in en houden het vandaag voor gezien. En wachten daar braaf en geduldig tot het stopt zodat we een keer kunnen gaan plassen, om uiteindelijk maar gewoon te gaan omdat je nu eenmaal een keer echt moet.

Maar dan wordt je de volgende ochtend wakker, kijk je uit de tent en zie je een uitzicht wat je normaal gesproken tijdens een gemiddelde werkweek niet gaat zien. Dat is wel genieten.



We doen hetzelfde ritueel als gisteren alleen dan andersom en springen weer op ons fietsje.
Vandaag gaat het meevallen, zo’n 35 km en met in het vooruitzicht een vrije dag. Wat dus zoveel betekent als een dag niet fietsen. Ik merk dat ik dat een prettig vooruitzicht vind.
Het fietsen gaat prima, maar ik ben nu even wat eerder door mijn energie heen.
De constante wind en regen, soms gecombineerd, soms wisselen ze elkaar af, maken dat ik de blik even op oneindig zet en maar stug doortrap. Het telkens wisselen van regenkleding, meer en minder laagjes helpt ook niet echt.

Net na het middaguur rijden we Kurressaare in. We hebben in deze stad een mooi plekje gevonden in een hostel waar we 2 nachten blijven om uit te rusten en de billen een vrije dag te geven. Met het elektrische kacheltje wat ons werd gegeven vanmiddag gaat dat vast lukken. De Indiase maaltijd vanavond hielp ook al een heel eind.

Gerrit heb ik een goede luistertip gegeven om meneer Kershaw te vergeten. Toen ik aan iemand vertelde dat we naar Estland gingen, noemde hij Arvo Part. Dit is een Estse componist, die ik helemaal vergeten was, maar ontzettend mooie muziek heeft gemaakt: https://youtu.be/TJ6Mzvh3XCc

Joan


Reacties

Reacties

Roel

Mooie foto 's
Nu snel droog weer en weg mug voor jullie
Net weer gezien dat Duitsland pas verslagen is na het eindsignaal of iets wat er op lijkt
Dat missen jullie allemaal mooi

Geniet
Ciao
Roel

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!