De Lustige Reiziger

Puntkomma

Ietwat vervreemdend. Dat is ‘t.

Vanochtend bij vertrek moesten we zoeken naar iets wat ontbijt leek. En een ruime 70 kilometer verderop staat een supermarkt waar Keeken (onze woonplaats) nog een puntje aan kan zuigen. En Millingen aan de Rijn (niet ver bij ons vandaan) nog lering uit zou kunnen trekken. Om van Leuth en Kekerdom maar niet te spreken. Die zouden met een jaloerse blikken naar deze supermarkt in Siem Reap kijken.

Na een - toch wel heel erg - droog broodje Nutella. En met een - smaakje - aangelengde fles water om het droge goedje weg te spoelen. Togen wij vanochtend - op Oudejaarsdag - naar vreemde en onbekende oorden. Die oorden zijn natuurlijk niet echt onbekend, we zijn goddomme die kerel - waarvan me de naam even niet te binnen schiet die Amerika ontdekte - tenslotte niet. Maar voor ons dus onbekend. En dat komt dan weer omdat we er nog nooit nimmer nada geweest zijn.

En dat onbekende krijgt nog meer vorm omdat we vandaag niet de hoofdweg gaan volgen. Maar de achteraf paadjes. Oei, wat zijn die mooi. En rustig. En wat menen we hier het authentieke platteland te zien. Er wordt wat met rijst geklooid. En meisje probeert over te steken. Een koe knaag wat gras weg. Er scharrelen kippen. Het land wordt bewerkt. Er worden voorbereidingen voor een huwelijk getroffen. Er gebeurt van alles.

Nadeel is wel dat we niet snel vooruitgaan. En dat komt omdat de paden onverhard van aard zijn. Kuilen wisselen bulten af. En dan wisselen bulten weer kuilen af. Verschillende keren rolt er iets van onze fiets. Flessen water. Maar ook de fietstassen moeten we geregeld van het zand oprapen. Omdat ze het gehutseld en gehutsel zat zijn. En die fiets vervolgens met een hoop kabaal verlaten. Ook de handen en de polsen krijgen het flink te verduren van zoveel aardschokken.

Na een fijne 25 kilometer keren we terug naar de hoofdweg. Nog 50 km te gaan. Die trappen we eigenlijk vrij vrolijk en soepeltjes weg. Tegen drieën komen we in het drukke Siem Reap aan.

U weet (en zo niet dan nu) ik geloof niet in een hemel. En ook niet in een hel. Hoewel ik moet zeggen - als ik het dan toch voor het kiezen heb - dat van die twee de hel mij nog het meest aanlokkelijk in de oren klinkt.

Dat komt omdat daar - volgens zeggen - altijd een vuurtje zou branden. En ik ben gek op vuur (Sjinkie Knegt trouwens ook en dat schept een band, ik heb ‘m dit jaar een flesje thinner cadeau gegeven, ik dacht: ik kom ‘s origineel uit de hoek, maar dit geheel terzijde).

Afin. De hel dus. En dat het daar altijd lekker warm zou zijn. En ik heb een hekel aan koude. Dus laat maar branden dat vuur. Heerlijk! En ik heb ook begrepen dat het er ook niet tocht. Dat is fijn want aan tocht heeft deze jongen een broertje dood.

Over doodgaan gesproken.

Dat zou ik hier niet aanbevelen. In Siem Reap. Want hier heb je de toeristenhel. Men oh Men! De afgelopen tien fietsdagen hebben geen blanke witte toerist gezien. En hier struikel je er letterlijk over. We laveren tussen de talrijke toeristenbussen. En vrouwen met vlaggetjes, die je godverdomme dan moet proberen te volgen. Ik wil‘t niet. Ik kan ‘t niet. En daarbij, ik heb toch vakantie. Waarom zou ik IN MIJN VAKANTIE achter zo’n trut (want dat zijn ‘t) met zo’n kutvlag aan moeten lopen?

Echter. Het goede aan toeristenoorden is dat alles voorradig is. We kopen zonnebrandcreme, want die dreigde de bodem te bereiken. En eten. Want ook die voorraad is geslonken. We slaan blikken groente in, want dat is ook lastig te vinden onderweg. En verder kunnen die toeristenoorden me gestolen worden.

Over stelen gesproken. Nou ja.....steel dan ook weer niet helemaal alles. En zeker hier niet. Want. In Siem Reap zijn de Wereldberoemde tempels van Ankor Wat.

Wat?

Ok, ik herhaal het nog een keer: de wereldberoemde tempels van Ankor Wat.

Wat?

De tempels van ..........Ja, potdomme nu begint u mij te fucken.....

Tempels dus.

Morgen des vier uur in des ochtends zullen wij ons fietsjes bestijgen en proberen bij de kassa van de Tempels van eh.......(ja, flikker maar op, ik zeg het niet nog een keer....) een kaartje te bemachtigen. En voor alle toeristen uit, de tempels voor dag en dauw te aanschouwen.

Wij praten U daar natuurlijk weer fijn over bij lieve lezer. Maar niet nadat Ik/wij u een prachtig 2020 willen toewensen. Enne.... ik weet niet hoe het U vergaat. Maar met het verstrijken van de jaren begin ik toch steeds meer waarde te hechten aan ‘weer een jaar voorbij’.

Toen in ik nog echt jong was vond ik dat een feest. Vuurwerk, Oliebollige bollen. Gezelligheid, Oudejaarsconference (als het maar niet Freek de Jonge was, want die kwam er bij ons thuis niet op....).

Maar tegenwoordig - met het verstrijken der jaaren - denk ik toch steeds vaker en bewust: potverdomme, weer een jaar in gezondheid volbracht. Weer een jaartje dichter bij de dood. Dat ook. Maar ook weer een jaar er bij. En met een beetje goede wil sta ik morgen op en kan ik er weer een dagje bij tellen.

En tel daarbij op de gedachte en het voornemen om zoveel mogelijk goede dingen te doen in dit relatief korte aardse leven. Fijn betekenisvol werk te hebben. Zoveel mogelijke lieve mensen om me heen verzamelen. Een beetje over onze aardkloot fietsen. En dat dat allemaal kan. En hoe dankbaar ik daar eigenlijk voor ben. En.....

Ok, ok, ok.....sorry lieve lezer....ik probeer er nog wat diepgang in te smijten, maar ik hoor het al: dat wordt niet op prijs gesteld.

Laaf U dan maar aan de nodige alcoholische versnaperingen. Nuttig wat oliebollen, Knabbel wat borrelnootjes Aan snot. Knaag de nibbitschips zak maar leeg. En mochten er vanavond in uw directe omgeving zich mensen bevinden: houd elkaar vanavond dan om 24.00 uur maar net ietsje langer vast dan U wellicht toch al van plan was.

Op het nieuwe jaar!

Weet u wat, als we nu gewoon een puntkomma zetten; en daarna weer door gaan. Maar dan nog net ietsje bewuster dan we in 2019 al deden. Is dat wat?

Alle goeds gewenst in 2020!

(EnEn.......een speciale boodschap voor Ronald en Ineke (die zijn getrouwd vandaag, tenminste is ga er vanuit dat ze beiden JA hebben gezegd - zou wat zijn - ik was er immers niet bij om het zaakie te begeleiden.....): HEEEEEEEEL VEEEEEL GELUK IN DE LIEFDE!!!!)

Gerrit (en m.u.v. dat stukje over kut en de hel) ook Joan

Reacties

Reacties

Willemijn

Hihi, humor....ga door zo.

Roel

Jullie ook alle goeds voor 2020, fiets 'm erin in goede gezondheid ? Proost

Lettie

Leuk om te lezen hoe het jullie vergaat.
Ben benieuwd hoe de overgang naar 2020 bij jullie is gegaan. Nog leuke rituelen gezien?
Alle goeds voor 2020 en nog een hele fijne reis!

Willemijn

Een mooi 2020 voor jullie beiden, een goed fietsjaar.

Willem L.

Hee jongelui,

de beste wensen voor 2020! Zijn jullie wel voorzichtig geweest met vuurwerk?
Maar nu ook een beetje serieus, brengt jullie reis jullie ook naar Noord Vietnam? Zoja dan heb ik wel wat tips (waar jullie ongetwijfeld niet op zitten te wachten, maar dat terzijde) over plekken die net zo mooi zijn als de toeristische oorden, maar dan een stuk rustiger.

Groet
Willem

Willemijn2

Wat een leuke schrijfstijl hebben jullie! Blijf dat volhouden deze reis, heerlijk. Voor jullie een gezond, liefdevol, avontuurlijk, energiek en gelukkig nieuwjaar!
Lekker blijven trappen en mokken Gerrit :-D

Harrie

En ook vanuit hier voor jullie de allerbeste (fiets)wensen voor 2020 !!

Marcel

Ook jullie uiteraard de allerbeste wensen voor 2020.
In goede gezondheid, met veel liefde en nog meer fietskilometers!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!