Sommige verhalen halen het weblog niet. Passen niet in het verhaal. Teveel tekst. Of er is at that time gewoon geen leuk verhaal van te maken.

Maar nu misschien wel. Geniet er van!

Zoals jullie wellicht weten ben ik een groot bewonderraar van de wereldfietser en auteur: Frank van Rijn.

Frank is, zoals hij zelf zegt, een aardrijkskunde leraar met weinig talent. En mede omdat niemand hem tegenspreekt is hij gaan fietsen. Ruim vijfendertig jaar geleden alweer. Na zijn eerste fietstocht schreef hij een boek over zijn ervaringen. Die verkocht hij. En met de opbrengst bekostigde hij zijn volgende reis. Enzovoort. Enzovoort.

Ik heb al zijn boeken in huis. Gelezen en wel. Sommige wel tien keer.

Een deel van de reis die ik nu maak heeft Frank ook gedaan (boek 'Pelgrims en Pepers'). Vanuit Afghanistan kwam hij Pakistan binnen. Deed de Karakorom Highway. Fietste door Noord India. En ging naar Nepal. Mede door hem geinspireerd fiets ik hier ook. Niet precies de route die hij deed. Maar delen komen overeen.

Toen Frank in Pakistan was bracht hij een bezoek aan de St. Josephscool. In de plaats Gujranwala. het was Frank ter ore gekomen dat er een Nederlandse leraar werkte die daar bijzonder goed werk verrichte. Hij bracht een bezoek aan 'm. En het bleek een erg hartelijke man te zijn. Hij nodige Frank zelfs uit om te overnachten.

Ik kom ook door Gujranwala. En ook ik heb het plan opgevat om deze man te bezoeken. En dat is nog een hele tour. Dat bezoeken. Gujranwala blijkt best een drukke stad te zijn (ter grootte van Arnhem of zo). Maar dan stoffig. druk, heet. En veel zandwegen met duipe kuilen.

En daarbij is het zonder adres best lastig zoeken. Gelukkig zegt een brommende student de school wel weten te vinden. Achter zijn vehikel aan rijdend gaan we op zoek. Na een half uur uitlaatgassen happen blijkt dat hij wel de scholenbuurt weet te vinden. Maar de school zelf is ook voor hem onvindbaar. Na wat rondtoeren merk ik zelf een bord op met de naam van de school. Gevonden!

Het hek staat open. De laatste kindjes verlaten net het schoolplein. Op weg naar huis. De concierge ontvangt me. Ik informeer naar sir David. Hij begrijpt me niet en belt de principal voor me. Vanuit zijn huisadres krijg ik die aan de telefoon. Ik vertel mijn verhaal. En hij verteld wat terug. Maar dat begrijp ik dan weer niet.

het schoolplein en de concierge

Uiteindelijk zegt hij toe te zullen komen. Dan zal er klaarheid worden geschapen. Na twintig minuten komt de man. We zitten in zijn kantoor en ik vraag 'm of ik sir David kan spreken.

De man lacht schamper. Zwijgend neemt hij me mee naar een belendend kantoortje. Aan de wand hangt een bord met daarop de namen van alle leraren die op deze school werken en ........gewerkt hebben.

Hij wijst me op de naam van sir David from Holland. Sir David worked here from 1979 until 1982......... Ik ben dus net iets te laat.

De boeken van Frank van Rijn zijn ouder dan ik dacht............