De nacht was warm. Maar dat lag meer aan mijn slaapzak dan aan de buitentemperatuur. Die ligt nl zo ongeveer een aantal graden below het punt waar het vriezen begint. De ochtend is koud. Freezing cold!

Slapen lukt maar matig. Om 19.00 uur moet je wel naar bed. Niets is verwarmd hier. En alleen in de slaapzak is het warm te krijgen. Om 23.00 uur werd ik al wakker. En om 4.00 uur nog een keer. Deze keer viel ik niet meer in slaap. Lees wat. Luister wat muziek. En wacht tot het ochtendgloren door de ramen breekt. En dat is meestal zo rond 6.00 uur.

We ontbijten om 7.30 uur. Ik neem hete thee bij het ontbijt. Om weer iets op verhaal te komen. Vanochtend met, erugh lekker, Tibetaans brood.

Tibetaans brood? Ok. Try this at home!

Tibetan bread wordt gebrouwen van tarwebloem (hoeveelheid onbekend), water (naar eigen inzicht), 1 theelepel bakpoeder. snufje zout (kun je ook achterwege laten). 3 theelepels suiker + zonnebloemolie en een koekenpan. Dat is alles wat je nodig hebt.

Als je dat bij elkaar hebt verzameld, mik je het hele zaakie bij elkaar. En dan. Goed kneden. Tot een soepele bal. Dan .....rollen maar. Met een deegroller. Tot een plak van enkele milimeters dik. Diameter: circa 30 cm. Je maakt er twee groeven in (met een mes). Verwarm een koekepan met een flinke laag zonnebloemolie (de plak moet kunnen drijven). Leg het deeg in de pan. En verwarm het enkele minuten (keertje omdraaien) tot het lichtbruin wordt. Klaar is Kees. Je kunt het plain eten. Maar ook met honing en/of jam. Erg lekker!

Tot zover de culiniaire tip van vandaag!

Om 8.00 uur gaan we op pad. De zon weet zich nog goed te verstoppen (tot 11.00 uur). We gaan omhoog. Het eerste uur gaat recht omhoog. Zo af en toe stoppen we even om op adem te komen. Na een uur zijn we op hoogte. En verloopt de route verder relatief vlak. Af en toe wat stijgen. Af en toe wat dalen.

Het wordt meer bergachtig. Rauwer. Ongerepter. Mooier. Nog mooier!

En de Marsyangdi-rivier komt ons ook weer vergezellen. Het was 'm zeker goed bevallen de eerste drie dagen. Op deze vijfde dag stroomt ie en meandert ie weer vrolijk en eigenwijs met ons mee. De kleur van het ijskoude water is staalblauw. Zo af en toe gaan we een brug over. En vervolgen onze weg aan de andere zijde van de rivier.

Tijdens de middagbreak bestel ik een cornbread. Heeeeer....luk!! Een plat rond brood met een vulling van zoete mais. Dat maakt het hele zaakie lekker zoet.

We stoppen rond 14.00 uur in Thaleku. Een bergdorpje. Klein. Het bestaat uit slechts zeven huizen. En gelegen op een hoogte van 2720 meter. We kunnen nog eeen half uurtje van de zon genieten. En dan is ie verdwenen. En dan wordt het ook meteen flink koud. Op deze hoogte kan iedereen in dit jaargetijde dus maar enkele uren per dag van de zon genieten en profiteren (wasgoed en groenten drogen en zo).

Morgen gaan we naar Upper Pisang (Lower Pisang kan ook, maar dat is minder fraai en geschikt voor trekkers die reeds erg vermoeid zijn). Upper Pisang ligt op 3300 meter. En op vrijdag hopen we in Manang aan te komen. Manang ligt op 3540 meter.

In Manang lasten we een rustdag in, voordat we de grote pas overgaan. Hier is ook een dokterspreekuur waar je geinformeerd wordt over hoogteziekte.

Het was mijn sterkste dag tot nu toe. Ik voel me helemaal in shape. Daarbij zijn de uitzichten betoverend. Dus helemaal goed.

Morgen trekken we weer verder.

Namaste!