Ik mompel nog wat over drie sterren, roomservice en ontbijtbuffet, maar de eigenaar van dit hospedeja heeft er geen oren naar. En normaal gesproken zou ik 'm nog gelijk geven ook. Hij heeft mij nl net een kamer verhuurd voor 15 SOL (omgerekend is dit 4 euro) en ja, welke luxe mag je verwachten. Nouwwwwwwww ietsjepietsje meer dan dit graag. Een onsje meer zou al fijn zijn.

Ik ben rond 14.00 uur Chincha Alta binnengezogen. Lieve volger, sta mij toe een korte samenvatting te geven van het leven hier: totaaaaaale gekte!! Anarchie in het quadraat. Iedereen doet wat 'm goed dunkt en alles krioelt hier door elkaar.

En ....... heerlijk vind ik 't. Anarchie. Dat losgeslagene. Dat ieder voor zich. Dat ongestructureerde. En sinds kort weet ik ook waarom? En daar ging nog heel wat denkwerk aan vooraf lieve meelezende volger. Want het is natuurlijk helemaal niet vanzelfsprekend dat iemand het anarchistisch doen en laten zomaar en vanzelfsprekend aan gaat zitten hangen. Sommigen zijn zelfs fel tegenstander. Maar ik niet. En ik weet dus sinds vandaag, (stukje denkwerk, want je moet toch wat als je zo de trappers rondmaalt), hoe dat komt. Dat ik zo van anarchie houd.

Een kleine indruk van de fietsgekte zie je als je met mij vanaf mijn stuur mee fietst, Klik hierna:
https://www.youtube.com/edit?video_id=okvGZ_C5H_Y&video_referrer=watch

Ik denk dat dat komt omdat mijnmoeder Annegien heet. Qua naam. En maar weinig mensen weten 't. Maar Annegien is een afgeleide van ........ of andersom, dat kan ook. Afin, u heeft 'm inmiddels wel te pakken (zo niet, schrijf u snel in voor de LOI cursus van 'Annegien tot Anarchie' en na 12 lessen ben je bijgeluld).

De dag begon met een lekker ontbijtje bestaande uit stukjes varkensvlees, uien een ondefinieerbaar goedje, brood en thee. En dit allemaal rond een uurtje of zeven des 's ochtends. Het daglicht straalt hier reeds om 5.00 uur door de ramen. Rond 6 uur is iedereen wel zo'n beetje op straat. Een ontbijtje om 7.00 uur is dan ook volstrekt niet vroeg.

Om 8.00 uur maalde ik voor het eerst de trappers in de rondte. Het was warm en mistig vandaag. Het zicht bleef de hele dag berperkt tot maximaal 250 meter. De warme zeemist trok zo vanuit de zee het land op. De etappe was relatief vlak en de duinen van gisteren hebben plaats gemaakt voor iets van landbouw. En ook van iets van veeteelt (kippen en geiten).

Ik volg nog steeds de Pan Amercan Highway die gaandeweg steeds rustiger wordt. Wel passeren mij regelmatig lange afstandtouringcars die de grote steden met elkaar en Lima verbinden. De bussen zijn doorgaans van goede kwaliteit en hebben airco en catering aan boord. Voor een ritje van 24 uur (!!) betaal je circa 50 euro. Een dergelijk transport is alleen weggelegd voor de welgestelde Peruviaan of 'de' toerist.

De mensen die ik onderweg tref zijn allervriendelijkst. Ze toeteren, steken duimen op en begroeten me.

Na 40 kilometer fietswerk ontwaar ik tussen de mistflarden door iets van een dorpje (er is nl niet veel bebouwing). Ik sla een zandweg in en vind een eettentje. Ik bestel er soep (let ff op de kippentenen......) en eet 'm ook nog. Kan je nagaan.
Al te kritisch moet ik niet zijn. Het is van belang dat ik eet omdat ik veel energie verbrand. Ik let wel op dat het eten goed doorgewarmd is en verder maakt het me niet zoveel uit wat ik eet. Ik slaap er zelfs even.

Rond 14.00 uur heb ik 65 kilometer gefietst. Het is te ver om nog door te fietsen naar de volgende stad. Dat zou nachtwerk worden. Daarbij, ik ben best wel wel moe.

Hospedeja's zat in deze stad maar een goed hotel vinden is best lastig. Ik had er een gevonden maar die was 'far' te duur. En daarom neem ik maar genoegen met een meukhotel, voorzien van een meukdouche en een meukbed, en een meukstoel en een meuktafel en .....eigenlijk is alles meuk.

Misschien ga ik de eigenaar wel van ongevraagd en gratis advies voorzien. Iets met een naamwijziging.

Het 'alles-is-hier-meukhotel'.

Hasta Luego