De betaler heeft het voor het zeggen, lieve lezer!

En zo is `t maar net. Wie fijn wat eurootjes kan laten rollen, kan bepalen hoe en in welke vorm iets wordt ontworpen, aangelegd. Of gebouwd wordt. En zo heel soms gaat dat ietwat fout. Dan wordt de omgeving (het landschap) niet altijd meegenomen in de plannenmakerij. Kijk maar `s op de deels verrommelde Veluwe. Met z`n vele paardenbakken. Foute erfafscheidingen. En wildgroei aan campings.

Ook de plastische chirurgie heeft fijne voorbeelden van hoe het net ff anders loopt dan je hoopt. BN`ers die zich strak hebben laten trekken. Voor vast heel wat fijne centjes. En als je het eindresultaat zo soms ziet. Dan zou je wensen dat ze de tijd even terug konden zetten.

Geld en goede smaak gaan niet altijd hand in hand met elkaar. Maar ook in Marokko gaat het niet altijd goed.

Ik zal meteen maar met de deur in huis vallen: ik ben in absolute topvorm! Wat heb ik een schik hier in Marokko. Wat een geweldig land. Wat een geweldige gastvrije mensen. En elke fietsmeter die ik tot nu toe achter me heb gelaten was van een innemende schoonheid. Zodanig dat ik regelmatig even in mijn remmen knijp. En daarna in mijn wangen. Om het even goed tot me door te laten dringen wat ik allemaal zie, ervaar en mee maak.

Op mijn wegenkaart worden sommige wegen van een groene lijn voorzien. Dat heet dan een scenic road te zijn. Wat mij betreft hadden ze die hele wegenkaart met een verfroller groen kunnen rollen. Ik had er dan misschien net ff iets minder aan gehad. Qua navigeren. Maar t`is hier zo mooi!! Elke ochtend stap ik weer vol verwachting en plezier op m`n karretje.

Zo ook vanochtend.

Ik vertrok uit Quarzazate. En zette koers richting de N9. Een rustige meanderende weg bracht me daar na 11 vrolijke en zonnige kilometertjes. En zette me af pal voor een van de vier filmstudio`s die Quarzazate rijk is. Quarzazate en zijn omgeving staan bekend als filmlocatie. Hier worden veel Hollywood films opgenomen. Zoveel dat het hier ook wel Quallywood genoemd wordt.

Twee van de vier studio`s kunnen bezocht worden. Ik twijfel of ik dat eigenlijk wel moet doen. Ik ben niet zo van die toeristentours...... En laat die twijfel blijken aan de twee jongemannen die net buiten de poort van ELCA studio`s op een plastic stoel hangen te zitten. Na wat informeren en doorvragen haal ik mezelf over. Betaal ik de verschuldige vier euro. Parkeer m`n fiets. En als enige bezoeker ga ik met Khalid op pad.

Hij laat me als eerste de boot zien die in de film Ben Hur gebruikt is. De landrover die gebruikt is in Spy Game met Robert Redford en Brad Pitt. Rekwisieten uit de film: en Lord off the Rings en ……….the Mummy. Mwahhhhhhhh!!!!

Khalid blijkt geen gewone guide te zijn. Hij ziet er meer uit als een Amerikaan dan een Marokaan. Hij is gepassioneerd. Bevlogen. Super enthousiast. Hij weet alles van films, filmtechnieken en producers. Hij heeft gestudeerd aan de filmacademie in Quarzazate. Is afgestudeerd. En hij hoopt door zijn werk in de filmstudio`s aan een baan in the filmscene te geraken. We raken aan de praat.

Ik vraag hem naar de invloed van films in Marokko. Hij veteld me dat films zonder boodschap zonder moeite gedraaid en uitgebracht kunnen worden in zijn vaderland. Zodra het een thema raakt zoals religie of (heel actueel) de kind-prostitutieproblematiek in Marakesch. Dan is het opeens geen gesneden koek meer. Dan wordt het leven van de filmmaker zuur gemaakt.

Khalid is vrij open en uitgesproken over het optreden van de Marokaanse overheid in deze. En de rol die de politie daarin vervuld. Hij is het niet eens met zijn overheid op dit punt. Hij is van mening dat veel films die er toe doen mensen, maar ook de overheid, een spiegel voorhouden. Hij zegt: `als het je niet bevalt wat je in die spiegel ziet, dan moet je de spiegel niet verhangen, maar verander wat je ziet`.

Het wordt een hele andere tour dan we beiden vooraf voor ogen hadden. Ik vertel hem over mijn landje. Waar zo lekker veel kan op filmgebied. Maar dat toch ook `onze` Theo van Gogh het loodje heeft moeten leggen om een film die hij gemaakt had. Khalid klooit meteen met z`n telefoon en vind snel informatie over Theo. Hij zegt dat ie vanvond alle films van Theo gaat downloaden en zal bekijken.

Hij brengt me naar loods A. We staan in een waanzinnig grote en hoge ruimte. Met een kille betonnen vloer. Hier zegt ie: worden alle films opgenomen. De Amerikanen vliegen alles in. Acteurs. Rekwisieten en alle benodigde technische materialen.

Het afgelopen jaar (2015) zijn er 38 films, vooral Amerikaanse films, gedraaid in de vier studio`s in Quarzazate. Ik vraag hem waarom Quarzazate zo`n interessante locatie is. Het is goedkoop zegt Khalid. Quarzazate heeft een vliegveld en is daardoor goed bereikbaar. Vergunningen worden snel afgegeven door de Marokaanse overheid. De te betalen belasting is laag. And last but not least: het is altijd mooi weer hier. Ze kunnen als ze buiten willen draaien, lange draaidagen maken. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Europa.

We spreken over de recente aanslagen in Parijs. Khalid verteld dat 1 van de terroristen van Marokaanse afkomst is. De overheid staat momenteel op scherp. Ze hebben de politiecontrole`s geintensiveerd. Ze willen hoe dan ook voorkomen dat een dergelijjke aanslag in Marokko zal plaatsvinden. Dat zou een zware slag betekenen voor de toeristensector. De laatste aanslag die plaatsvond in het centrum van Marakesch was in 2011. Het heeft jaren geduurd voordat de toeristen weer toestoomden.

Khalid is zich er van bewust dat de religieus getinte aanslagen ook afstralen op zijn land. Hij probeert mensen te laten zien dat de meerderheid van de bevolking vredelievend is. Hij neemt soms toeristen mee naar huis. Bied ze een maaltijd aan. En laat ze zien hoe het er daadwerkelijk in een Marokaans gezin aan toe gaat. Dat ziet hij als het beste tegengif.

Aan het einde van onze tour wijst Khalid me naar een plek waar ik zeker moet gaan kijken.

Een twee kilometer stoffige en stenige weg voert me naar het fort dat gebouwd is voor de film King of Heaven. De film is eerlijk gezegd geheel aan mijn aandacht ontsnapt. Maar het schijnt een kassucces te zijn geweest. Ik mag het fort aan de binnenzijde bekijken.

Alles is nep. Er is geen onderdeeltje dat echt is. Maar het ziet er verbazingwekkend echt uit. Er is gedurende negen maanden met man en macht aan gewerkt. Na voltooiing heeft het drie weken als decor gedient. Daarna is de crew teruggevlogen naar Amerika. Het drie miljoen (dollar!!) kostende fort achterlatend.

Ik besluit mijn boterhammetje lekker in deze bijzonder setting op te kauwen. Ik ben stik-alleen en vind het best speciaal om mijn boterham in een heus filmdecor te mogen knagen. En al kauwende besluit ik om deze film alsnog `s te gaan bekijken.

Het is tijd om op te stappen. En terug te keren naar de echte wereld.

En die wereld verteld met dat ik vandaag nog 30 kilometer heb af te leggen. Mij was beloofd dat het hier steenkoud zou zijn. En dat the Icy winds die van de Hoge Atlas naar beneden zouden komen waaien en me parten zouden spelen. Echter. De zon schijnt. HET IS WINDSTIL!!!!. Ik herhaal dit graag: HET IS WINDSTIL!!!!!! Had ik al gezegd dat het vandaag windstil is?

Ik fiets de 22 kiiometer over de N9 richting Marakesch vlotjes weg. Het landschap is verrukkelijk. Op de achtergrond zie ik de besneeuwde bergtoppen van de Hoge Atlasgebergte. Ondertussen zit ik lekker te zonbakken op mijn fietsje in een graadje of 29. Dan is het tijd om de afslag naar Ait Benhaddou te nemen.

Een prachtig rustig smal weggetje brengt me er. Helemaal alleen ben ik er niet. En dat komt omdat in het dorpje de Kasbah ` Ait Ben Haddou` staat. Hier zijn een aantal films opgenomen zoals: Lawrence of Arabia, Jesus of Nazareth, Jewel of the Nile en Gladiator. En mede vanwege de ligging (het ligt maar 150 km ten zuiden van Marakesch) maakt dat veel mensen deze Kasbah met eigen ogen willen aanschouwen.

Ik ook. Omdat ik in de buurt ben. Maar ik ga niet naar binnen. En dat komt omdat de Kasbah niet authentiek is. De originele Kasbah was verworden tot een ruine. En is schitterend tegen een berg aangeplakt. De ligging is werkelijk excelent. Dat moeten de Hollywood filmmakers ook hebben gezien. Want met de nodige Hollywood-dollars is ie herbouwd.

En tja, er zijn een paar dingetjes net ff anders gerestaureerd dan eigenlijk de authentieke bedoeling was. Zo zijn er Egyptische torens (speciaal voor Jewel of the Nile) aan toegevoegd en nog een paar torentjes, muurtjes en ingangen die voor bovengenoemde films weliswaar handig waren. Maar die de authenticiteit niet ten goede kwamen. En dat doet wat mij betreft helaas wat afbreuk aan het bouwsel. Het lijkt in als z`n schoonheid toch een beetje op een mislukte botoxoperatie van een Bner.

Overnachtingsmogelijkheden te over in het door toeristen overlopen dorpje met nauwelijks meer dan enkele tientallen inwoners. Ik slaap vannacht in een Auberge van een Marokaanse vrouw die getrouwd is met een Oostenrijkse man. We spreken Duits.

Ze hebben een dochter.Maria. Ze is een jaar of zeven. En ze heeft ogen zo groot als schoteltjes van een theekopje. Zo groot dat zelfs de panaromafunctie van mijn eigenste fotocameraatje het af laat weten. Ogen zo groot als Julia Roberts ze vroeger als kind ook gehad moet hebben. Hopelijk zonder behulp van Botox of ander plastische maatregelen.

Ik vraag aan de moeder: `Een filmster in de dop`? `Wie weet zegt ze.

Ze zit dicht bij het vuur.

Etappe: Quarzazate - Ait Benhaddou