'Hey' 'Wie zie ik daar?!'

Een bekend gezicht. Een bekende Nederlander. Hier in Ethiopie. In Lalibella. Je zou Floortje Dessing verwachten. En ook wel hopen. Echter, is dat niet .......eh........Antoinette Hertsenberg. Die van de TROS. Je weet wel. Die. Met die dikke reet (die angstvallig buiten beeld gehouden wordt, let er maar ‘s op). Van dat consumentenprogramma, ach hoe heet het ook al weer .........ach .......ik kom er niet op...Jah, toch!

RADAR.

Dat kleinzielige consumentenprogramma waar mevrouw Janssen (met 2 ss'en, dit omdat haar vader fout was in de oorlog) mag vertellen over de wasmachine die ze heeft gekocht. En waarvan de trommel de verkeerde kant opdraait. En nu wil die stoute leverancier helemaal haar de centjes niet teruggeven.

Dat soort onderwerpen. Dit soort kleinzielige nieuwsfeitjes. Daar gaan onze publieke belastingsflorijnen naar toe. ‘Flikker toch op. Overbodig kutprogramma.’ Afschaffen. In oplossingen denken, mevrouw Janssen'. 'Zet die wasmachine op z'n kop. Dan draait ie de goeie kant weer op.

Maar goed. Terug naar de Grande dame van onze TRO(T)S van de Nederlandse Televisie. Wat doet die hier te doen? Wat moet die hier? Maar wacht, wat loopt ze nu te doen? Waar loopt ze nu toch mee te zwaaien.

Een ......douchekop?!!

Lieve lezer.

Ik ben ongeveer 645 kilometer ten Noorden van Addis Abeba. In Lalibella. En mocht u me niet geloven. Feel free om het na te meten. Bij de IKEA hebben ze van die papieren meetlintjes. Die zou je kunnen gebruiken. Ze zijn niet geweldig handig. Maar wel gratis. Ik denk nl. ook aan uw europegeltjesbeurs......

Ik bevindt met in een zeer bergachtig gebied. En het is niet alleen bergachtig. Het is ook nog een 1 van de belangrijkste religieuze centra van Ethiopie. U begrijpt. Ik ben hier volledig op mijn plaats. Dat ik hier ben. Dat kan geen toeval zijn. Dat ze me hebben binnengelaten wel!

En het was in dit gebied dat koning Lalibella (voor zijn vrienden: koning Lalbroek, maar wij noemen ‘m Lallie) in de 12e eeuw een Nieuw Jeruzalem wilde bouwen. Had ie zin in. Had een gekke bouwbui. Die Lallie toch.

Nouhhhh!! Helemaal uit de lucht vallen kwam die bouwdrift van onze Lallie niet.

Islamitische veroveringen stopten de Christelijke bedevaarten naar het Ethiopische Heilige Land. En dat kon onze Orthodox Christelijke Lallie niet op zich laten zitten. En daarom stuurde ie een medewerker naar de plaatselijke Lalibelese Gamma. Of Karwei. Daar wil ik af zijn. Daar moet u mij niet op vangen.

En die medewerker moest daar een beiteltje of duizend huren. En dat was nog een heel gekloot. Want het Gamma-Karwei-verhuurbalie-meisje had er die dag maar 999 op voorraad. Die ene was net verhuurd. Dus dat was nog een heel gekloot om aan duizend te komen. Daar moest naar gezocht worden. Maar toen dat eenmaal gelukt was. Toog ie vrolijk gebeiteld naar Koning Lallie.

God. Domme (om even in religieuze sferen blijven spreken).

Hamers vergeten’. Moest ie dat hele kloteind terug. Op z’n brommertje. Had ie ook nog tegenwoei. Ze moesten ook altijd hem hebben. Maar toen ie het hele zaakie voor 23 jaar gehuurd had. Kon het zware werk beginnen. Koning Lallie ging lekker in z’n hangmat liggen bungelen. Had – net tevoren - nog met een wit krijtje de omtrek van de kerken op de rots getekend. En schijnt toen tegen zijn onderdanen gezegd te hebben: ‘begin hier maar, als je klaar bent dan stop ik wel met bungelen en hoor ik wel.’

En het gerucht gaat dat dat gebungel de firma ‘Primatour’ geen windeieren heeft gelegd. Want de klus duurde dus 23 jaren En in die tussentijd schommelde Koning Lallie maar heen en weer. In z’n hangmat. Hij werd er bekant kotsmisselijk van. En hij heeft in die periode heel wat van die gele wagenziekpilletjes weg moeten kauwen.....

Maar nu even alle gekheid op een kerfstokje.

Uit een aantalen rotsen werden uiteindelijk 12 kerken gebeiteld. En dan niet alleen de buitenomtrekken. Maar ook werd de rots aan de binnenzijde uitgehold. Zodanig dat je de kerk gewoon kunt binnenlopen (ik hoop dat ik het enigszins duidelijk heb uitgelegd).

Een geweldige monsterklus. En ook een geweldig fijn staaltje vakmanschap. In die kerken loop ik nu rond te dolen. Ik vraag er u namelijk niet vaak om. Maar nu wel. Even graag uw speciale aandacht voor het eindresultaat van al dit bik- en beitelwerk. Ik heb werkelijk waar nog nooit zoiets indrukwekkends, moois en bijzonders gezien.

ook de binnenzijde kreeg aandacht en werd 'versierd'....

een aantal kerken zijn d.m.v. ondergrondse gangen met elkaar verbonden......

Al dit moois en fraais heeft een twee zeer bescheiden schaduwrandjes.

Omdat de kerken werden blootgesteld aan alle weersomstandigheden. En daarbij schade opliepen. Heeft de UNESCO vrij recent een overkapping aangebracht. Begrijpelijk. Noodzakelijk ook.

Alleen is de overkapping - zoals je op de foto hierboven kunt zien - vrij overheersend.
Het geheel vormt een zodanige massa - waar je niet omheen kunt kijken - dat het wat mij betreft wat afbreuk doet aan de schoonheid en het mystieke van de rotskerken. En daarmee lijkt het middel wat meer pijn te doen dan de kwaal herselff.

En de Ethiopische overheid heeft enkele jaren geleden in al haar wijsheid besloten om de toegangsprijs van al dit moois met een procentje of 1000 te verhogen. Iets meer zelfs. Voor een kaartje moet sinds 2014 een bedrag van 41 euro (voor Ethiopie is dit een monsterbedrag!!) worden neergesabeld. 'We zullen ze krijgen, die toeristen', zullen ze gedacht hebben!

Maar ja. In ons eigen mooie landje kom er je Burgers Zoo nog niet voor binnen. En Walibi Flevo al helemaal niet. Al heb ik uit betrouwbare bron gehoord dat ze bij Walibil - van de rijkelijk ontvangen eurootjes - de wielen van de achtbaankarretjes wel dagelijks van een drupje olie voorzien.

Hopelijk draagt het betaalde entreegeld hier bij tot een goede conservering van dit fantastisch waardevolle culturele erfgoed. En anders knappen ze de wegen er maar van op. Ik betaal het bedrag – om deze redenen - met plezier!

Maar goed. Een prijsstijging van 1000% kan onze dikke-reet-TROS-RADAR-Antoinette niet op zich laten zitten. Bedrijven of instanties die een dergelijke prijsstijging doorvoeren krijgen van haar - wekelijks op tv - 'een koude douche'.

En, dat moet ik haar nageven. Ze heeft de reis naar Ethiopie toch maar mooi gemaakt. Moest potdomme die douchekop nog apart inchecken als ‘special luggage’. De douchekop op zichzelf was nog niet het grootste probleem. Die had ze nog wel onder haar truitje mee kunnen smokkelen. Maar die slang. Daar vielen ze over.

En daar loopt ze nu, hier in Lalibella, te zwaaien om de koude douche aan de Ethiopische overheid uit te delen.

Ze heeft alleen een probleempje. Dat zie ik. Het ongenoegen is van haar gezicht af te lezen. Wat zou er zijn? Oh shit. Het water is weer ‘s afgesloten. Kan ze geen kouwe douche geven. Klote voor onze Antoinette. Moet ze overrichterzake naar huis. Is ze dat hele eind voor niks gekomen. ‘Baaaaaahlen!’

Misschien kan ze lopend naar huis. Kan ze mooi een kilootje of wat afvallen. Wilde ze toch al een tijdje.

Kan ze daarna (toch) weer mooi helemaal in beeld.

Etappe: Lalibella

Km: -