Etappe: Orissaare – Salevere
Afstand: 51 km

Het mooiste kampeerplekje tot nu toe houdt in dat wij overnacht hebben in ons tentje in de achtertuin van een gepensioneerd Fins echtpaar, tussen de fruitbomen, bloemen en de aardbeienplanten, in goed gezelschap van hun 2 labradors. Essie en Art.

Die laatste twee hebben ons gisteravond geheel vrijwillig en onbaatzuchtig geholpen met het doen van onze afwas, omdat wij zo slim waren om al onze gebruikte pannen, borden en bestek op tafel achter te laten om even bij de Finnen binnen te gaan zitten voor electriciteit en wifi.

Gelukkig hou ik erg van labradors en is Gerrit een vreedzaam man, dus de honden dartelen waarschijnlijk nog steeds door de achertuin heen. Geen zorgen.

De vrouw des huizes heeft een heerlijk ontbijt voor ons klaargezet, en al eet ik het thuis nooit, nu gaan er 3 borden havermoutpap (porridge) in met de zelfgemaakte aardbeienjam, waardoor de havermout als vanzelf naar binnen glijdt. Nog 3 gebakken eieren en 2 koppen koffie er achteraan en ik ben klaar voor de dag.

Onze reis gaat vandaag richting het vasteland, we nemen afscheid van Saaremaa, en vervolgen het laatste deel van onze reis op het vasteland van Estland. Om daar te komen moeten we eerst een dam overfietsen. Deze dam verbindt het eiland Saaremaa met het kleinere eiland Humu. Vanaf Humu nemen we de ferry naar het vasteland. Onze laatste boottocht deze vakantie. De hele weg naar de ferry is het wat regenachtig, maar zodra we bij de ferry aankomen, breekt de zon door.

Dat belooft wat voor de rest van de dag! Wat zijn we toch een geluksvogels!

Maar zodra we van de ferry afkomen, heeft het weer zich bedacht. Blijkbaar was het allemaal te mooi om waar te zijn en we moeten flink trappen anders waaien we zo achteruit, hup, de ferry weer op. En dat was niet het plan van vandaag, we willen juist verder.

Er valt van die vieze miezerregen waardoor je constant in dubio bent of je dat zweetpak nu wel of niet gaat aandoen, of misschien alleen de broek? En dan met dat dunnere of dikkere jasje?

En wat te doen met die wind, die steeds sterker wordt? Telkens op tijd een versnellinkje terugschakelen dan maar, mijn knieen willen nog langer mee. Kortom, een flink aantal kilometers is het fietsen en intussen vooral kiezen en afwegen wat te doen. Zo blijf je wel bezig, zullen we maar zeggen.

Wat begint op te vallen, is dat de omgeving waar we doorheen fietsen steeds aantrekkelijker wordt, naarmate we verder komen. Gevarieerder, groener, anders groen dan op de eilanden. We belanden op kleinere weggetjes, en zien nog maar af en toe bebouwing, in de vorm van een huis wat ver van de weg staat. Na een tijdje zie ik een bordje. Matsalu. En ineens begrijp ik waarom het hier zo mooi is. Dit is een nationaal park, en we fietsen hier niet zomaar en toevallig. Ik heb dit deel van de route hierheen verplaatst vlak voordat we vertrokken.

Wij maken onze fietsroutes altijd met een programma dat heet ‘ride with gps’. De routes die je hiermee maakt, kun je op je telefoon in een app zetten en zo navigeer je. Het programma geeft een route speciaal voor fietsen, maar je kunt zelf hieraan nog sleutelen, en kleinere paadjes kiezen, bijvoorbeeld met behulp van Google Streetview. Dat geeft je inzicht hoe de weg of omgeving er ter plaatse exact uitziet, waardoor je veel invloed hebt op de omgeving waar je fietst, afhankelijk van je voorkeur. Overigens werkt dit niet bij alle landen. Duitlsand bijvoorbeeld, is in actie gekomen toen de Google autootjes opnamen kwamen maken, en omdat het te bewerkelijk was om streetview met alle regels en restricties goed te kunnen maken, heeft Google de auto’s teruggetrokken uit Duitsland. Er is wel wat zichtbaar in Duitsland, maar bij streetview zie je vooral een grote witte vlek.

Dat geldt gelukkig niet voor Estland en vandaar dat we nu enorm kunnen genieten van de fietstocht door het nationale park Matsalu.

Gevolg is wel, dat er eigenlijk, of gewoon geen camping is. Er zou ergens een soort guesthouse moeten zijn, maar daar aangekomen, treffen we een verlaten terrein en is er geen mens te zien. Enkel wat gebouwtjes en picknicktafels en wat stoelen. Geen water, toilet of douche.

We besluiten om ons tentje hier op te zetten, en hier de nacht door te brengen, er zijn veel slechtere plekken te bedenken en bovendien.....het regent niet meer!

Joan