We stappen op voor de laatste etappe van deze reis.

Maar niet voor we ontwaken uit onze trekkershut. Die op een iets te uit de kluiten gewassen camping in Woold (nabij Winterswijk) staat. Zeg maar: een mega-camping.

De mens iets van recreatiemogelijkheden bieden is fijn, echter ik zou er toch voor pleiten er iets (beter) beleid op los te laten. Strakjes hebben we meer campings dan natuurgebieden, en dan lijkt de hele bedoeling van recreëren in de natuur toch iets aan z'n doel voorbij te schieten.......

Met deze tip voor onze provinciale beleidsmakers in gedachten ligt voor ons vandaag een ruime 55 km in het verschiet.

Er zijn nog zoveel andere fijne bestemmingen te kiezen. Duitsland komt nog wel een keer aan de beurt. Als ik echt oud en versleten ben. Of zo. Een half jaar geleden had ik dan ook niet kunnen denken dat we in september 2020 van Berlijn naar huis zouden fietsen. En dat is toch gebeurd.

Rond het middaguur vinden we een fijne plek om even bij te tanken. De dag is zonovergoten, maar het is nog wel fris. Een warme chocolademelk en een bak koffie slurpen we zo weg. Het lichaam warmt wat op.

Twintig kilometer voor de streep komen we weer in het ons zo vertrouwde Duitsland. We passeren de grens. Worden welkom geheten in onze deelstaat, steken de grote Kattenbrug van Emmerich over. Daarna fietsen we over de dijk - langs de Rijn - naar huis.

Na een reis van ongeveer 944 kilometer - en nog wat luttele meters, en wat pietluttige centimeters en nog wat achtergebleven millimeters - staan we vandaag weer veilig op onze oprit.

We zijn in 14 dagen tijd van Berlijn naar huis gefietst over de R1. De R1 is de oudste fietsroute van Duitsland. Wij hebben er slechts een stukje van gedaan. Het ding loopt nog veel verder door.

Twee weken geleden togen met een toet toet bus van Nijmegen naar Berlijn over de best wel fijn geasfalteerde snelle toet toet snelweg. Vanuit Berlijn - via Potsdam, en allerlei kleine uitgestorven dorpjes - fietsten we naar huis. We fietsten over allerhande kleine paadjes, gravelwegen. olifantenpaadjes, asfalt, betonplaten en bospaden. Mocht U zich afvragen of we dan geen enkele keer tijdens deze reis op een drukke weg hebben gefietst?. Nee. Hulde aan de route maker.

Ondanks het feit dat we relatief dicht bij huis zijn gebleven - waardoor je zou kunnen denken dat het een vlakke rit was - was het van tijd tot tijd toch een zware tocht. De voor 40% onverharde zand- en gravelpaden maakten dat onze wielen van tijd tot tijd wat minder makkelijk rolden. Ook de vele klimmetjes in het middendeel van de reis maakten dat onze benen soms de verzuringsgraad bereikten. We hebben ook ervaren dat de tocht beter van huis naar Berlijn te fietsen is. Of het moet zijn dat je een ontzettende fetisj hebt voor tegenwind. En we hebben ook meer dag kilometers gemaakt dan we gewoon zijn. Namen slechts 1 rustdag. Dat heeft ook bijgedragen aan de zwaarte van deze tocht.

De landschappen waren gevarieerd. Dan weer parkachtig. Bosrijk. En dan weer fietsten we dagen langs akkers. En kwamen we door stille dorpjes. We hebben ook veel bezienswaardigheden aan ons voorbij zien trekken. En we hebben veel van dat moois links of rechts laten liggen. Domweg omdat we graag wilden fietsen.

Overnachtingsadressen waren er genoeg. Campings, hotelletjes, pensions, trekkershutten waren vaak met een kleine omweg van de route te bereiken. Supermarkten vonden we ook te kust en te keur. We werden vrienden voor het leven met de supermarkten: we kochten er vaak ons ontbijt en verorberenden dat dan op zo’n plastic tuinmeubelsetje dat voor de supermarkt stond of op een bankje ergens in de buurt. Prima te doen!

Duitsers (ik generaliseer even fors) zijn geïnteresseerd in wat je doet. En spreken hun waardering er voor uit. Het zijn doorgaans heren (en dames) in het verkeer. Als personenauto’s je tegemoet komen op een rustig weggetje, stoppen ze hun auto, en rijden pas door als je gepasseerd bent. Het is ook een stuk minder druk en vol als in Nederland. Gisteren vielen we Winterswijk binnen (zaterdagmiddag) en de drukte en de hoeveelheid mensen overviel ons wat. Dat hadden tijdens twee weken fietsen in Duitsland nergens meegemaakt.

Het is goed om weer thuis te zijn. De fietsen verdienen een grondige schoonmaak- en onderhoudsbeurt. En jawel, er liggen nog een aantal fiets ideeën- en bestemmingen gereed om in uitvoering te brengen. Echter, dan moet eerst dat vervelende virus de Wereld uit. Daarbij zijn onze fietsplannen volstrekt ondergeschikt. Het gaat me/ons vooral om uw en onze gezondheid.

Gerrit & Joan

Zaterdag 12 september 2020
59 km, Woold (Winterswijk)

Totale afstand: volstrekt onbelangrijk, had ik maar zoveel geld op mijn bankrekening, maar toch........944 kilometer.