Heimat
04 sep. 2021
🇩🇪
vanuit Duitsland
Bij het uitademen op deze mooie Septemberochtend blaas ik mijn warme adem de nog koude wijde Deense wereld in.
Er is ons wederom prachtig weer beloofd vandaag. Maar zo s’ ochtends bij het opstaan heeft de zon de strijd nog niet gewonnen van de ochtendnevel.
De zomer is nog steeds gaande. Echter. De Anememonen en andere herfstbloeiers staan volop in bloei. Het blad zit nog aan de bomen Echter de eerste verdorde bladeren waaien van de kastanjebomen af.
Dahlia’s staan in bloei. De bramen zijn zo goed als rijp. De hopbellen bungelen wat in de wind.
Dan moet het wel September zijn. Heerlijk vind ik ‘t.
Traditioneel de mooiste maand van het jaar. Niet te warm. Niet te koud. Weinig neerslag. Echt waar: er kan geen voorjaar of sneeuwwinter tegenop.
Als ik thuis ben dan ren ik op 1 September (vaste prik) met mijn blote kont heen en weer door onze straat (die by the way 2,5 km lang is, maar dit geheel terzijde). En dan roep ik:”het is weer
Septembbbbbeeeeerrrrrrr”. Mensen uit onze buurt weten dat en waarderen dat ook.
We nemen met enige vrolijkheid afscheid van de beheerster van de camping In Kollund. Misschien wel een van de leukste campings waar ik ooit heb gestaan. Lekker kleinschalig. Goede sfeer. Heel
apart. Leuk.
De eerste vijftien fietskilometers zijn niet van de lichtste soort. We krijgen een paar flink steile korte hellingen voor de kuitenkiezen. De laatste Deense fietskilometers krijgen we niet cadeau.
Die zijn niet van de goedkoopste soort. De krijgen we niet voor de laagste prijs. Daar zitten geen kortingzegeltjes op. Die zijn niet in de aanbieding. Daar zit geen bonuspunten op. Daar......
Afijn, U got the message............
Uiteindelijk komen we al hoempend en stoempend bij iets wat de grens moet zijn tussen Denemarken en Duitsland. We zijn weer een soort van thuis. Maar hola. We hoppen ook weer net zo gemakkelijk van
Duitsland naar Denemarken. We willen nog geen afscheid nemen van Denemarken. En de route die we volgen helpt ons een handje. Zo fietsen we in Denemarken. En zo fietsen we in Duitsland. En zo weer
in Denemarken. Niet veel later fietsen we op het oude grenspad dat beide landen van elkaar scheidt.
Bij het café in de allerlaatste Deense supermarkt knagen we nog wat aan een belegd broodje en een zoet rabarbertaartje (en Joan aan een marsepeinen boomstammetje). En slurpen we nog een koffie en
warme chocolademelk naar binnen. Klaar zijn we met Denemarken. En Denemarken ongetwijfeld met ons.
We stappen op.
Niet lang daarna komen we bij een best wel serieus uitziende grenspost. Het serieuze ervan is dat er een kilometers lange file met (vracht)auto’s staat. Die worden een voor een doorgelaten. Wij -
armoedzaaierige fietsters kachelen zo door zonder gecontroleerd te worden op een Corona-app of vaccinatiebewijs of zo.
Fietsers vormen veelal in de ogen van de meeste halt-in-der-naam-der-wet-veldwachters geen enkel gevaar.
In 2011 fietste ik in Islamabad (Pakistan). Bij het binnenfietsen van deze - in de jaren zeventig uit de grond gestampte stad - werd elke auto gecontroleerd. Er ging en gaat daar namelijk nog wel
‘s een bommetje af........
Elke auto werd minutieus bekeken met van die spiegeltjes onder de wielkassen en langs de bodemplaat. Kofferbakken moesten open. Tassen geleegd. En ik. Ik met vier fietstassen en een grote tas (die
toch ruimte bood aan een bommetje of wat)- mocht gewoon doorkarren.
In het buitenland wordt een fietster doorgaans als armoedzaaier gezien. Immers, als je genoeg geld had, dan had je toch wel een auto. Dan ga je toch niet fietsen. Fietsen voor je plezier kennen ze
in de meeste landen niet.
Het is een fijn ritje. De zon schijnt uitbundig. Er is geen wind. En we zijn weer in unsere Heimat. En ja, dat zullen we weten ook.
Want de enige supermarkt die we op dit traject zullen tegenkomen is .......gesloten. Fuckerderduck!! Dat is waar ook. In delen van Duitsland sluiten de supermarktenom 13 uur. En zondag de hele
dag.Maandagochtendom 8.00 uurbent U weer de eerste meneertje Pleijter en mevrouwtje de Visser.
We doen vanavond een beroep op ons Globetrotter noodrantsoen (dat ik van Walter niet zo mag noemen). Onze gedroogde maaltijden - waarvan we er altijd een paar bij ons hebben - en die inderdaad
prima te doen zijn. Bij een tankstation scoor ik nog een literfles Cola Zero.
Daar komen we de avond wel mee door denk ik zo.
Gerrit
Vrijdag 3 september
Rustdag in Kollund
Rustdag in Kollund
Zaterdag 4 september
Kollund - Sieverstedt
Afstand: 48 km
Gerrit
Reacties
Reacties
06 sep. 2021, 20:23
Blote kont, Septemberrrrrr
Fraai gezicht
Rabarber taartje ziet er smaakvolle uit ?
06 sep. 2021, 20:35
Wat dacht je van: “achter het handje”? Een noodrantsoen klinkt zo pathetisch. Terwijl Globetrotter er een ware feestmaaltijd van maakt. Enne, … liever de supermarkt gesloten dan een camping die Sonntagsruhe beoefend ?.
07 sep. 2021, 08:09
Hou je broek maar aan, niemand die je smorgens vroeg in je blote kont ziet springen....het is september....en op de fiets, een armoedzaaier ? Nou zo zie ik het niet hoor, lekker genieten van je vrijheid en af en toe een zere kont, heerlijk toch.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
