OversteekCirkel
08 sep. 2021
🇩🇪
vanuit Duitsland
Moin (uitspraak: mojn) lieve lezer.
Want zo wordt je hier - in het Noorden van Duitsland - goedemorgen toegewenst. Dus wij wensen iedereen een welgemeend en zo accentloos mogelijk ‘MOIN’ terug.
Na gisteren de beentjes wat rust te hebben gegeven in het best wel mooie en historische stadje Glückstadt, gaan we vandaag weer op pad.
De dag fietsdag begint met een hoogtepunt. We gaan de rivier de Elbe oversteken. Nu hoor ik U denken, nou ja, als dat een hoogtepunt is, wat zegt dat dan over de rest van jullie reis?!
Nou, nou, nouwwww zeg, wat een kritische houding houdt U er op na zeg. Dat valt me ietsje pietsje van U tegen. Ik weet wel dat uw hoogtepunten waarschijnlijk uit de watervallen van COO bestaan. Het
kroonbomenpad in Drenthe. En die giftige kronkelende slang van een achtbaan van de Efteling. Maar die hebben we effe niet zo snel voorhanden. Das een klere eind fietsen van hier Om die überhaupt
binnen handbereik te krijgen.
Oversteken dus maar.
Oversteken dus maar.
Weet U. Ik houd nu eenmaal van pontjes en bootjes. Die dan gaan varen en je dan naar de overkant brengen. Vind ik leuk. Word ik geweldig blij van. Behalve als ze heel hard heen en weer gaan. Dan
loopt het klamme zweet me door de bilnaad, krijg ik verkrampte bleke knuistjes en worden mijn veelal blozende wangetjes zo wit als een wit laken dat zojuist van het bleekveld is gehaald. U heeft
een beeld inmiddels hoop ik.
U mag weten, lieve lezer. Ik ben groot aandeelhouder van de firma ‘primatoer’. U weet wel die producent van reistabletjes tegen wagen, vlieg- en bootziekte.
Ik krijg op de jaarlijkse primatoer-aandeelhoudersvergadering altijd een voorkeursbehandeling. Heb er een speciaal parkeerplaatsje voor mijn fiets op het VIP-dek van de parkeergarage. Mag in de
zaal altijd op de voorste rij zitten. Midvoor. De toastjes met kaviaar en glazen champagnebubbels zijn niet aan te slepen. Ik krijg voet-, hoofd en schoudermassages. Het is meneer Pleijter voor. En
meneer Pleijter na. Of meneer Pleijter nog wat blieft?
Heel eerlijk. Ik word er soms wat verlegen van. Anderzijds ben ik veruit de grootste sponsor van deze firma. Dan mag je ook best wat van terug verwachten.......
Afijn.
Dat oversteken van de Elbe moet dus om aan de overkant te komen. Want daar willen we naar toe. Dus oversteken lijkt het beste en meest voor de hand liggende om te doen. Vandaar de geplande
oversteek. Als dat niet zo zou zijn. Dan zou oversteken voorwaar helemaal geen goed idee zijn. Want ja, als je dan gaat oversteken, dan heb je grote kans als je aan de overkant bent, dat je denkt:
wat doe ik hier. En dat je dan weer terug moet. En dat lijkt al met al toch een zinloze en tijdrovende onderneming. En in dat geval loop je het risico je in een soort van vicieuze-oversteek-cirkel
te bevinden.
Zo’n cirkel van: Dat je steeds onderweg bent, en oversteekt naar een plek waarvan je denkt: ‘ wat doe ik hier in Godesnaam’. En dat je van die plek weer naar een andere plek trekt. En dat je daar
ook weer denkt van: ‘wat moet ik hier’. En dat je dan weer van die plek naar een andere plek trekt, en dat je denkt: ‘hoe ben ik hier in Godsnaam beland (en nog belangrijker) hoe kom ik hier weer
vandaan.
Tot zover mijn verhuisleven in twee alinea’s samengevat. Ik zou - als ik U was - dit niet als voorbeeld nemen. Is een tip, doe er uw voordeel mee.
Prima.
Om alle eventuele onduidelijkheid bij U weg te nemen lieve lezer. Wij steken over. Gaan daar geen spijt van krijgen. Dat is zeker. Want wij willen ook oversteken. En
......roffeldepoffel.........dat gaan wij doen met een boot.
Er varen er vier. Echter, wij hebben er slechts eentje nodig. Het was keihard onderhandelen. Kostte ook even wat tijd. Maar voor 10 europegeltjes (5 de man) is de kapitein van deze boot bereid om
ons veilig en zonder al teveel schommelingen naar de overkant te brengen.
We zijn zeker niet de enige die een deal met de kapitein hebben gemaakt. Een stuk of veertig vrachtauto’s en personenwagens vergezellen ons op deze riviertrip die ongeveer 20 minuten in beslag zal
nemen.
De Elbe stroomt vanaf deze plek gezien, iets verder, uit in de Noordzee, zo tussen Zweden en Engeland. Er zijn vrij veel vrachtboten die op de Elbe varen. Ik vind ze indrukwekkend groot, die
schepen.
Het is nog redelijk vroeg en de zon staat nog laag aan de hemel. Het geeft ons mooi de gelegenheid wat ochtendplaatjes voor U te schieten. Hierkomter1:
Na een kilometer of 25 komen we bij èèn van onze beste vrienden op deze reis. De supermarkt(en) en bakkerijen. In dit geval is het een supermarkt. Joan kan er vaak een koffie scoren. Ik vaak wodka, sherry of cognac. Ik zeg altijd maar zo: ‘het maakt mij niet uit, als de alcohol maar door de aderen giert’. Liefst zo vroeg mogelijk.
Maar eerlijk gezegd nemen we veel vaker een toetje. Een plastic bak met salademeuk. Flessen water. Een cola zero. Blokjes kaas. Plakjes chorizoworst. En van die prikkertjes met zo’n lullig
vlaggetje om kaas en worst onlosmakelijk met elkaar te verbinden (ik lijk potdomme wel een EHBO’er met dat verbinden en iets van een ‘lijk’).
We kunnen er onze geslonken voorraden verder aanvullen. Soms staat er een bankje bij de supermarkt waar wij onze pas verworven lekkernijen kunnen oppeuzelen. Verorberen. Naar binnen werken. Naar
binnen slurpen.
Maar vaker is die voorziening er niet en zitten we op de trottoirband te smullen van het lekkers wat de firma Lidl, Aldi, Edeka of Netto ons te bieden heeft.
We koersen vandaag af op een wat onbestemde overnachtingsplek. Op die plek zou namelijk een jeugdherberg zijn. Niet dat ik me nog jeugdig voel. Of ben. Maar Joan wel. En die smokkelt mij vast wel
via een zijraampje of achteringang naar binnen. Er zou ook iets van een camping liggen. Maar echt fijne duidelijke informatie erover krijgen we niet.
De route er naar toe is aanvankelijk prachtig. We fietsen over binnenwegen. En zo af en ook langs een drukkere weg. Maar gaandeweg worden de weggetjes minder van kwaliteit. We geraken op
gravelpaden en bospaden. Vaak heel mooi. Maar daarna komen we op zandpaden terecht. Tot het moment dat we zelfs stukjes moeten lopen omdat de zandpaden echt te mul zijn en niet fietsbaar.
Ik ben niet zo’n loper. Althans niet met een fiets (met volle bepakking). Een fiets kun je het best fietsend voorwaarts bewegen. Daar is ie voor gemaakt. Zo is het bedoelt. Van het duwen van dat
hele gevaarte word je niet heel blij.
Ik herinner met nog een keer van een berg in Marokko. Die was te steil om te fietsten. En bovendien had ik een krachtige stormwind tegen. Het duwen van de fiets duurde uren. En ik kreeg ‘m bijna
niet vooruit. Met vereende krachten probeerde ik met m’n hele hebben en houwe boven te geraken. Eenmaal bovenaan gekomen - en aan het einde van mijn krachten - dacht ik dat de duw-ellende over was.
Dat ik mijn fietsje naar beneden kon laten suizen. (En wat ik nu schrijf is waar gebeurd, al dat andere niet trouwens...). Toen ik me naar beneden wilde laten suizen, duwde de wind mij terug.
Jah...lieve lezer: het woei zo hard dat ik de berg terug werd op geblazen. Moest ik alsnog (grote delen van de afdaling) mijn fiets duwend naar benenden lopen.
Kortom: een fiets duwen - U had het al begrepen - is vrij kut!
Na toch wat lastige laatste kilometers, en wat zoeken, komen we tegen vieren bij de Jeugdherberg. Die ligt er prachtig bij maar er is wel een dingetje. Een detail. Een opvallend gegeven. Een
bijzonderheid. Een kleinigheid. Een .......
Het gebouw is eh.......hermetisch gesloten.
Een tijdje al, zo te zien. Elektriciteit en water zijn afgesloten. Douchebakken op slot. Het maakt al met al een wat verlaten indruk. Dat is een tegenvaller. In de nabije omgeving is namelijk niets
alternativerigs qua onderdak te vinden.
We besluiten de stoute tentschoenen aan te doen en plaatsen onze tent op het grasveld naast de Herberg. We hebben alles aan boord om de avond, nacht en ochtend door te komen.
Alles! Behalve.......voldoende water.
Ik herinner me plots dat we niet ver van de herberg vandaan wat woonhuizen en een boerderij passeerden.
Daar ga we (nu) proberen wat water te bietsen. En daarna wat eetbaars in elkaar te flansen.
Gerrit
Fietsdag: 12
Glückstadt - Wustewohlde
Afstand: 57 km
Glückstadt - Wustewohlde
Afstand: 57 km
Reacties
Reacties
11 sep. 2021, 15:50
Prachtige ochtend foto Gerrit. Smeuïg verhaal weer
Fijn van alle supermarkten, dan is het tenminste geen survival tocht. En al die lading gaat op een fiets beter dan op de rug.
Heb je nooit gezien bij Prima tour trouwens, hier zit er nog zo een. Morgen een boottochtje met vrienden, doosje lig al klaar ?
Enjoy
11 sep. 2021, 16:00
Hier uit Groningen een MOI...goedemorgen,vanuit het westen naar Groningen gekomen, met Bams de newfoundlander, wanneer ik smorgens ging wandelen hoorde we overal een MOI, en ik als niet Groninger de taal niet meester, zei dan...dankje wel...waar ze heel raar van opkeken, wat dacht ik nou te horen...wat een mooie hond...jullie op een camping overnacht waar alles gesloten was, wc ook ? ...(grijns) waar blijven die smilies nou toch.
11 sep. 2021, 23:45
Môgge. En daar is-ie dan. Eindelijk parmantig in beeld, mooi ton-sur-ton. Rechtstreeks uit de reclamefolder. Compleet met fotogeniek model en twee trapfietsen. DE NIEUWE TENT !!!! Een echte Wechsel Tempest 4 !!!!
Wat een plaatje. En wat een geluk dat het tehuis voor de semi-jongeren hermetisch afgesloten, dichtgeseald en vastgekit was. Mijn hart zwelt van trots en blijdschap, omdat ik de eigenaars van deze textiele overkapping ken. Ik deel in hun plezier van een overnachting in deze luchtige doch waterdichte abri. Kan deze nacht nog stuk?
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
