De Lustige Reiziger

GijsTeun

“Nummer 5 is voor 1 persoon”.

Ja, dat begrijpen we, maar daarom willen we ook twee porties. Dat zou genoeg moeten zijn voor twee personen. “Dus u wil vijf porties, nummer twee?”. Nee, we willen graag twee porties nummer vijf. “Maar, nummer vijf is voor 1 persoon”. Dat begrijpen we: maar daarom willen we ook graag twee porties, nummer 5. “Maar nummer 5 is voor 1 persoon………..”.

Deze fietsdag was er 1 van het vreemdste soort.

Ten eerste verliep ie ronduit regenachtig.

Sri Lanka is fantastisch groen en je waant je van tijd tot tijd in een bananenbomen-palm-kokosnoten-jungle. Je verwacht dat elk moment Tarzan en Jane voorbij komen zweven aan zo’n dik gevlochten koetouw (hoe kwamen ze daar trouwens aan dat touw? En wie heeft ze dat vlechten geleerd? Hebben Tarzan en Jane zich destijds ingeschreven voor een online cursusje koe-touw-vlechten? Bij de LOI misschien???).

Dat groene, dat tropische, dat kleurrijke, dat jungle-achtige betekent ook dat er naast warmte van tijd tot tijd wat hemelvocht bij moet om die groene Wereld een beetje op kleur te houden. Enne…..dat hemelvocht ……..dat valt vandaag in ruime hoeveelheden naar beneden. Op onze kokosnoot-hoofden.

We ontmoetten gisteren een vrouw die we aanvankelijk met een glimlach begroeten. Wanneer je zelf lacht, wordt die glimlach met een Sri Lankaanse gulle glimlach beantwoord. Zo ook door deze vrouw.

Het glimlachen vergaat ons wanneer ze ons verteld (en laat zien) dat haar echtgenoot is overleden. Vier dagen geleden. In Sri Lanka is het gebruikelijk dat je een foto van je overleden geliefde op een soort spandoek print en daarbij de geboortedagen en dag van overlijden bekend maakt. Dit spandoek bevestig je dan aan je tuinhek, opdat iedereen kan zien welke verdriet je heeft getroffen en dat je in rouw bent.

We weten ons aanvankelijk maar moeilijk een houding te geven. Proberen wat troostrijke woorden aan deze vrouw mee te geven. Maar wat zeg je?!. Vier dagen geleden nog maar……. We wensen haar alle sterkte en vervolgen onze weg.

De route van vandaag loopt wat door de bebouwing die kleeft aan de hoofdstad van Sri Lanka: Colombo. Een stad die ruim 600.000 inwoners herbergt. De bebouwing strekt zich een behoorlijk eind van Colombo uit. En daar fietsen we vandaag door. Misschien niet het meeste fraaie, maar dat is een bewuste keuze. We willen eventuele politieke gemotiveerde onlusten in de hoofdstad Columbo vermijden en maken daarom een ietwat omtrekkende beweging.

O ja, even ruimte voor een medisch rubriek-hoekje.

Tja, ik zou nog even - thuis - een klusje doen zo vlak voor de vakantie. Nog even het grind aanharken. Tuurlijk. Geen probleem. Even wat steentjes van plaats doen veranderen. Hark uit de schuur gehaald. En harken maar. Geen probleem. Nou ja, toch wel iets van een probleem. Ik ging dus door m’n rug. Da’s nooit fijn. Maar helemaal niet zo vlak voor een fietsreis.

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door Gijs. Gijs is fysiotherapeut. En heeft mijn rug - in de dagen voor deze reis - intensief behandeld. En dat heeft ie zo goed gedaan dat ik hier nu in Sri Lanka kan rondfietsen. Dank je wel Gijs!

En laten we Teun niet vergeten, Joans’ redder in nood bij knieproblemen en zweepslagen, een paar weken voor vertrek. Fysiotherapeut Teun krijgt bij deze ook een heel welgemeend dankjewel!

Tot zover de rubriek ‘fysieke ongemakken’ en hoe die op te lossen zo vlak voor onze fietsreis.

De regen valt zo hard. En zo veel. Dat we er vandaag na 36 kilometer de brui aan geven. Er is geen droge vezel meer aan onze lijven te ontdekken.

We boeken een onderkomen en zetten koers naar deze plek. Daar - helemaal doorweekt - in de buurt aangekomen, blijkt het onderkomen onvindbaar. Na veel gedoe, gevraag, gewacht en hulp van uiterst behulpzame locals, lukt het ons om in contact te komen met de eigenaar.

Hij leidt ons naar zijn onderkomen. Maar eh…..dat blijkt al een hele tijd niet verhuurd te zijn. Alles is vies, niets is in orde en weinig is voorbereid op onze komst. Er ligt een heel groot kapmes (?!) op een nog onopgemaakt bed. Bierflessen overal. Een douche waar de spinnenwebben hangen……… Hier hebben we niet zo’n zin in. Na kort overleg besluiten we af te zien van deze reservering.

We zoeken en vinden op 4 kilometer afstand een hotel. Dat ziet er beter uit. Veel beter. Eigenlijk is het teveel luxe. Maar ok.

Bij dit hotel staan een mannetje of zes ons buiten op te wachten. Ze helpen met het sjouwen van onze tassen, willen onze fietsen parkeren, of de rode loper uitgerold moet worden, of we zin hebben in blokjes jonge kaas, met een schijfje augurk, een zilveruitje on top en dat het hele zaakie doorspiest wordt met zo’n houten prikkertje met zo’n lullig papieren Sri Lankaans vlaggetje erop. En o ja: of we iets van Champagne willen. Niets is teveel.

Maar eigenlijk willen we maar 1 ding. Iets droogs. We ontdoen ons van onze doorweekte fietskleding, springen onder een douche. En…….moeten voor 17 uur vandaag een ontbijtje regelen voor de volgende dag.

En dat werd dus een hele show van onbegrip, verwarring en onduidelijkheden.
Er wordt door het personeel nog twee keer navraag gedaan of onze bestelling nu echt wel klopt……..

Welnu, dat gaan we morgenochtend zien.

Morgen zetten we koers naar de kust.

De kust waaraan de Tsunami in 2004 (2e kerstdag) zijn alles vernietigende werk heeft verricht. Waar (langs de gehele kustlijn) in Sri Lanka, 30.000 mensen de dood hebben gevonden. Maar het is ook de kust waar het mooi moet zijn om fijn te fietsen.

Hopelijk zijn de boeddhistische weergoden onze morgen wat beter gezind.


Gerrit
Dagafstand: 36 km.

Reacties

Reacties

Paula

Dat wordt een zoektocht naar koetouw. Of hebben ze geen lianen in Colombo?
Ben benieuwd hoeveel maaltijden jullie voorgezet hebben gekregen.

Willemijn

Weer helmaal bij daar..en hopelijk van de lijst nr..5 voor twee personen.

Sandra

Ahhh wat een reis weer! Fantastisch!!! x

Roel

Sambal bij?

Lekker om te lezen weer Gerrit, hoop dat het een mooie to ht gaat worden voor jullie. Genieten maar en dat zonder N & S ?
Zelf hier een beetje verdwaald in dichte mist en regen op de Rennsteig. Ipv 27 km zo 'n 40 km gelopen. Pittig.

Jullie verhaal verwarmd me weer

Gijs

Graag gedaan Gerrit! Mooi om jullie reis via deze weg te volgen. Zo kan ook wat mooie herinneringen aan het land ophalen.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!