De Lustige Reiziger

Jarige Dagobert Gerrit

Er schiet mij maar één woord te binnen. Zeer gewaardeerde lezer.

OPOFFERING.


Nee wacht, nog een woord:

TOTALE.

Kijk maar even in welke volgorde u de woorden zet. U bent daar veel bedrevener in dan ik.

Ik doe dit allemaal voor U. Dat fietsen.

Dit keer in Marokko. Opdat U vanuit uw luie doorzak stoel (borrelnootjes erbij, glaasje wijn, bier met een schuimkraag) toch fijn een reisje kan maken. Ik doe dat graag. Voor U.

En dat ik daarbij ook nog ‘s dat fijne Hollandsche beginlente gevoel misloop. Die heerlijke eerste zonnestralen. Die hogere temperaturen. De kachel kan uit, de schuifpui kan weer op een kier. Heerlijk, dat lekkere lenteweer. Dat ik dat mis. Dat U dat wel heeft. Ik neem ‘t op de koop toe.

Ik hoop dat die lentezon de afgelopen weken uw blanke winterhuid mooi een beetje heeft weten bij te bruinen.

Ik hoorde het gerucht - weet dus niet of het waar is - dat de zonnebrand crème en zonnebrillen in uw eigenste ‘lont-in-het- kruidvat drogist’ bijkans uitverkocht is geraakt de afgelopen weken.

Hoorde ook dat er lange files stonden op uwe Hollandsche wegen. Grappenmakers zeiden dat dat kwam vanwege de slechte weersomstandigheden (sneeuw, ijs regen). Maar daar trap ik natuurlijk niet in, ik ben niet gek. Dat waren natuurlijk files richting de kust. Heerlijk die eerste zonnestraaltjes opvangen, beetje pootjebaden. Zwembandje om het middel geknoopt. Tuurlijk zou ik ook doen als ik U was.

En ik maar afzien.

Weliswaar onder staalblauwe luchten. Maar toch. Vergeleken met wat U - lieve lezer - heeft mogen ervaren de afgelopen weken…….Marokko kan er niet bij in de schaduw staan. Enne…..leg de klemtoon maar gerust op het woord SCHADUW!

Kortom: ik zie er uit naar uw gebruinde hoofden te mogen aanschouwen. De eerste voorjaarsbloemen geur op te mogen snuiven. Ik heb ook zin om in het openluchtzwembad te jumpen. Het zwembad dat ongetwijfeld zijn poorten - vanwege de prachtige weersomstandigheden - heeft geopend. Die zien natuurlijk hun commerciële waterkans schoon.


Ja, lieve lezer. U leest het goed. Ik kom naar huis. Op naar het mooie weer. De Marokkaanse Koningssteden reis zit er op.Deze steden hebben gemeen dat ze door de eeuwen heen één of meerdere malen Koningsstad zijn geweest.

De tocht voerde van Casablanca (geen Koningsstad by the way) naar Rabat. Vandaar naar Fez en Meknes. En toen weer naar Casablanca.

Het is de tweede keer dat ik in Marokko heb gefietst. Een jaar of zes geleden ben ik een week of zes door het zuiden getrokken. Richting de Sahara en terug. En nu dus wat Noordelijker.

Het was een avontuurlijke reis.

De eerste fietsdagen - langs de kust - reken ik overigens niet tot de meeste inspirerende fietskilometers die ik ooit heb afgelegd. Veel bebouwing dat de Atlantische Oceaan aan mijn zicht onttrok. Vrij druk verkeer. Niet zo bijzonder.


Vanaf Rabat - meer landinwaarts - werd het interessant. De laatste anderhalve week werd het ronduit mooi. Het avontuur zat met name in het zoeken en vinden van overnachtingen. De plekken waar ik heb geslapen waren regelmatig van eh……..twijfelachtige kwaliteit.

“Waarom dan geen 5 sterren hotel Gerrit, je hebt toch geld zat”?

Tuurlijk lieve lezer, dat is ook zo. Ik bulk…….. voel me dikwijls Dagobert Gerrit……..Maar eh…..zo’n hotel is niet altijd voorhanden, eigenlijk nooit. Dat komt omdat de afstanden tussen de steden - die berekend zijn op gemotoriseerd verkeer- niet vragen om slaapvoorzieningen.


Met een auto rijd je gemakkelijk van stad naar stad op 1 dag.Met een fiets ga je langzamer en kom je op plekken en in dorpjes waar niets is. En moet je actief op zoek naar een slaapplek. Mensen nodigden me uit, en dikwijls mocht ik blijven slapen en boden ze me muntthee en een maaltijd aan. Hartverwarmend.

Een avontuurlijke onzekerheid was mijn gezondheid. Ik had niet ver voor mijn reis naar Marokko corona gehad en was nog ietsje herstellende en was daardoor onzeker of ik de tocht goed zou kunnen volbrengen.

Inmiddels is mijn loopneus tot stilstand gekomen. En met die hardnekkige kuch en schraperige keel is het een stuk beter geworden. Conditioneel ging het prima!

Ik ben me er altijd - elke fietsreis weer opnieuw - van bewust: er kunnen tijdens zo’n reis duizend dingen mis gaan. Met mens en materiaal. Een gebroken spaak was het enige bescheiden kinkje in de kabel. Gelukkig deze rit geen verder onheil.

Dank je wel voor het meelezen. Speciaal woord van dank deze keer voor Hidde. Waarmee ik - alweer een hele tijd geleden - mocht hardlopen bij atletiekvereniging Flevo Delta. Wat leuk dat je (nog steeds) meeleest. Blijft gezond en blijf fietsen. En dat geldt voor u allemaal. Blijf zo gezond als mogelijk.


Er is een vaag plan voor een kort fietsreisje ergens in september. Joan fietst dan ook weer mee (Willemijn). En we laten dan vanzelfsprekend weer van ons horen.


Gerrit


DAG 17
Casablanca - Nouaceur
35 km

Reacties

Reacties

Lida

Het was weer prachtig je te volgen.
Ik heb ervan genoten!

Walter

Jammer. Het zit er weer op. Het bijna dagelijkse kadootje van een lekkerbekkend verhaal en zinderende foto’s stopt hier.
Gerrit en Joan, ik zou die fietsplannen maar een stuk naar voren trekken. Ik denk dat ik namens meer meelezers spreek als ik zeg dat we niet zo lang kunnen wachten.
Bedankt voor nu, dat ik weer een beetje met je mee mocht reizen. Hartelijke groet vanuit Laos (wat ook een leuk reisje is ?).

Hans

Nog van harte proficiat Gerrit!
En bedankt weer voor je mooie verslag en prachtige foto's!

Gerrit

Weer een streepje door je lijst. Het was me wederom een genoegen. Met factor 50 kwam ik hier de afgelopen weken door. Op mijn wandel en fietstochten de kuststreek vermeden, de bekende mierennesten daar.

Hopelijk snel weer een wolkje aan de hemel, zodat de hoed als standaard uitrusting even af mag.

Goede terug reis

Roel

Hihi, ik had de naam Gerrit gebruikt, sorry

Anja

Goede terugreis Gerrit. Ik hoop dat je de enorme hitte hier in Nederland aan kunt?.
Bedankt Marokko voor de mooie beelden en avonturen die je Gerrit en ons hebt laten beleven.

Sandra

Weer zo'n prachtige reis gemaakt Gerrit! Nemen ze je nooit meer af!!

Gerda

He Gerrit,
dagje te laat, maar nog van harte met je verjaardag én met deze mooi reis. De hartverwarmende herinneringen zijn een kadootje om te bewaren, net als de veelzeggende foto's. Op een mooi fietsjaar!

Hans H

Hallo Gerrit

Bedankt weer voor al je mooie verhalen en foto,s.
Fijn dat alles ondanks enkele ontberingen na alles is goed gegaan.
Nu fijn nagenieten.

Groeten Hans

Roel Kuster

Ik heb ook weer lekker mee gelezen en genoten van je afzien én je mooie verhalen. Bedankt!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!