De Lustige Reiziger

Van Tallinn naar Tallinn

Van Tallinn naar Tallinn

Pak een grote emmer (een jampot, blik, jerrycan, po of een ton is ook goed. En mocht je helemaal onthand zijn dan neem je gewoon de GFT bak (echter wel even je groene bakkie op de kop flikkeren, bij voorkeur bij de buren, in de voortuin, en mochten ze niet zo rijk zijn dan maar op hunnie balkonnetje en als ze die niet hebben gewoon op de stoep knallen die meuk).

Nou ja, kijk zelf maar even. Als ie maar leeg komt.

Knal er een flinke hoeveelheid Scandinavië in (koel wegzetten, even laten rusten). En vul ‘m dan af met een flink deel Russische invloeden. Pak dan een grote pollepel en roer net zolang tot de klonten weg zijn en er een stroperige ietwat waterige (dit i.v.m. de nodige regen die we hebben gehad) massa ontstaat. Door er paar duizend muggen bij. En wat daglicht. En voilà!! Dan heb je Estland.

En laat dat nou net (heeeeel toevallig) het land zijn dat we de afgelopen twee weken doorkruist hebben met onze fietsen.

Het land is zo vlak als de Flevopolder en daarom alleen al een genot om door te fietsen. Er wonen 1,3 miljoen mensen. En dat valt op. Het is er super rustig. En ook dat is een genot voor een fietser. Er is ruimte zat. Je kunt je tentje overal opzetten. En veelal sta je stik alleen. En ook dat is genot, tenminste als je daar naar op zoek bent.

Minder genotsvol zijn de muggen. We hebben een paar liter DEET leeggespoten en dat hielp voor even. En daarna kwamen die zoemende muggenfuckers weer terug.

Het is te hopen dat die muggen de Russische bezetters ook flink te pakken hebben genomen. Eerlijk gezegd was mij de bezetting van de Russen (tot 1994) ontgaan. En dat is flink onterecht want die (vrij recente) gebeurtenis heeft grote indruk gemaakt op een generatietje of twee hiero.

O ja, nog een dingetje. De zon gaat tegen 23.00 uur des avonds min of meer onder (met de nadruk op min) en die komt vrolijk om 4.00 uur des ochtends weer op. En eigenlijk wordt het nooit echt helemaal donker in de zomermaanden. Daar moet je tegen kunnen. Gelukkig waren we meestal vermoeid van het fietsen, kamperen, koken, fietsen, kamperen, koken, fietsen, kamperen ...(nou wordt het flauw....) dat we meestal goed sliepen. Maar het zou je gemakkelijk kunnen ontregelen.

Het is ook een land waar nooit je mond openvalt van de spectaculaire uitzichten, afgronden, valleien of welk ander moois je maar zou kunnen verzinnen. Want dat is er gewoon niet. Maar in z’n rust, flora en fauna en rustige vlakke wegen is het niet moeilijk om genietmomenten te ervaren.

De Esten zijn eh.....hoe zeg ik dat netjes .......tja ......terughoudend. Ja, terughoudend dekt de lading het best. Mensen zullen nooit naar je informeren. Of vragen stellen. Of naar je toe komen. Dat was de rode lijn tijdens deze reis. Het maakt niet uit, maar daar hebben we even aan moeten wennen.

Een van de mooiste dingen die ik heb ervaren zijn de kleine winkeltjes. Die er maar staan te staan in het ogenschijnlijk middle off nowhere. Ik vond het een groot feest als we weer aanlegden bij zo’n winkeltje (waar je overigens gewoon contactloos kon betalen!) .


Na ruim 600 fietskilometers knepen we vrij plotseling en hard in de remmen. En dat was precies op tijd. Want op dat punt lag onze camping. En toen was de fietsreis ten einde. Een bezoek aan de hoofdstad van Estland, Tallinn, vormde een mooi sluitstuk.


Dank je wel voor het meelezen.

Tot later.

Gerrit
Joan

Reacties

Reacties

Ellen

Welkom terug in het land waar het al 10 weken min of meer, en met de nadruk op.....niet heeft geregend, kurkdroog is, en de muggen zich, heel sneu, nauwelijks nog kunnen voortplanten bij gebrek aan water. Daar gaat weer een procentje van t insectenbestand.....
Welkom terug dus, en lekker nagenieten!

Roel

Lekkere afsluiter weer Gerrit, de weken vliegen voorbij.
Weken van zo 'n 300 km fietsen, waarvan de helft tegen de wind in.
Ik heb weer genoten van jullie verhalen., bedankt

Wij gaan in Ierland wandelen

Welkom ? thuis
Ciao

Walter

Mooie afsluiter. Ik krijg er zowaar zin in om zelf eens een kijkje te nemen. Maar ja, die muggen, dat is wel een dingetje.
Mij lusten ze meestal niet, ik heb voldoende vitamine B in mijn dieet, maar Lida trekt ze al aan voordat ze goed en wel het larvestadium uit zijn.
Ben benieuwd naar de vakantieplannetjes in de rest van het jaar.

Willem van Arkel

Beste Gerrit en Joan,
Bedankt voor weer een mooie serie reisverhalen, Gerrit ook deze keer heb je op je eigen onnavolgbare wijze verslag gedaan van een voor mij onbekend stukje van de aardbol.
Ben benieuwd waar de volgende fietskilometers gemaakt gaan worden, maar eerst maar weer op adem komen.
Groeten van mij en Aartje.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!