De Lustige Reiziger

ANDERSLOPEN (vervolg)

zaterdag 10 september 2011


Assalam Alaikum!


Nashir en ik vertrekken per auto voor een ritje van iets meer dan 1 uur. Onderweg passeren we de gebruikelijke roadblocks. En rijden vandaag wel erg veel jeeps. Knetterhard!. Stoere mannen. Veel geweren. Op zichzelf een goed gekozen combinatie.


Bij 'het' roadblock aangekomen blijkt dat de Chief van gisteren kennelijk al door zijn ATV-dagen heen is. (hij zou er een paar van mij mogen lenen.....of er iets niet in de haak met zijn secundaire arbeidsvoorwaarden, slechte onderhandelaar misschien). Hoe dan ook: hij staat er weer. Nog net zo vastberaden als gisteren. Nashir gooit nog wat aas uit maar vangt hetzelfde bot als ik gisteren.

Over op plan B. Of laten we het gewoon plan A noemen. Dat vorige was eigenlijk plan B. Dit wordt vast veel beter en mooier. Tuurlijk! Nashir en ik vatten meteen de koe bij de horens en rijden meteen door naar het PIA-office in Quetta. Dit kantoor ligt in het gebied waar enkele dagen geleden twee bommen ontploft zijn (google maar, het NRC heeft er een stukje over geschreven: bomaanslag Quetta). We worden gecontroleerd en eerlijk is eerlijk: zonder Nashir was ik nooit doorgelaten. Rare gewaarwording. Lege straten met heel veel militairen en slechts enkele mensen die er iets te doen hebben. Desolaat. Er gaat ook een zekere dreiging van uit. Beklemming. Na de nodige veiligheidsmaatregelen mogen we het kantoor binnen treden. De eerst beschikbare vlucht is op 13 september. Ik stem toe en koop een ticket (fiets kan een probleem worden, what's new)!


Daarna laat Nashir mij de werkplek zien van zijn oom. Die is kantinebeheerder bij het Nationale Televisiestation van Quetta. Hij voorziet de bekende presentatoren van voedsel. Om binnen te komen moeten tal van security-maatregelen genomen worden. Het begint al iets van normaal te worden. Uiteindelijk bereik ik de kantine niet. Te gevaarlijk! Ik ontmoet de oom in een kantoortje, waarna hij ons, gastvrij als hij is, de onvermijdelijke thee laat brengen. Jammie!

Hierna krijg ik een tour in het meest luxieuze hotel van Quetta: het Serena hotel. Een kamer kost 230 dollar per nacht (incl. ontbijt, dat dan wel weer). Nashir heeft er tien jaren gewerkt. Hij kent er nog steeds veel mensen. Ook hier zijn de veiligheidsmaatregelen zeer uitgebreid. We worden viermaal binnenste en buitenste buiten gekeerd voordat we het hotel kunnen binnengaan. Eenmaal binnen krijg Ik een heel ander Pakistan te zien: marmeren vloeren, fitnesruimte, zwembad (vrouwen 's ochtends, mannen 's middags), een zeer luxe lunchbuffet, winkeltjes, westerse kindertjes, ongesluierde vrouwen, maatpakken. Het is er allemaal. Ik maak kennis met een aantal voormalige collega's van Nashir: Captain BBQ, Captain swimingpool en nog een heleboel ander Captains. Een hele grote tent wordt klaargemaakt voor een zeer luxueus diner: 250 leden van de UN hebben vanavond een feestje........

Nashir voor het Serena Hotel

We nemen een Riksja voor 100 roepie (95 eurocent) en voor zonsondergang (18.30 uur) bereiken we het hotel.


  • even een zakelijke mededeling voor degenen die mijn reisplan hebben. Ik ga dus nu vanaf Islamabad de route oppakken.


    Insjalha (zo Allah het wil/Allah zij met u)
    ik heb wat goed te maken.........

Reacties

Reacties

Willem van A.

Lijkt me een goed plan, ik geloof nooit dat die stenengooiers zo hoog kunnen gooien dat ze het vliegtuig raken. Nog een paar dagen site seeing ( heb je wel genoeg fotorolletjes mee) en dan weer met goede moed op weg. Ben benieuwd naar je volgende verslag. Goede vlucht de 13e, gelukkig geen vrijdag!

Ellen

jeetje, wat zul je balen van zo'n verandering van tocht. Maar t lijkt me wel duizendmaal veiliger als ik het zo bekijk op de kaart

K@r!n Marathongirl

Ik volg je avonturen ademloos, ben (o wonder) sprakeloos!

gerda

Wijs besluit Gerrit! De Karakoram is zonder grote aanloop misschien wel zwaarder, maar vast veiliger. Alhoewel, als ik op Google maps kijk, lopen alle wegen ruim voor de pas dood, t lijkt wel niemandsland......
Maar dan gooit er ook niemand stenen ;-)

Zit zowel lachend als hoofdschuddend te lezen op de laptop, maar ben bovenal opgelucht dat je nog heel bent. Wat een start!

Vlieg veilig en take care!

Gerrit

Gerda: wil je mij een mail sturen op gerrit.pleijter@hotmail.com. Dan heb ik je emailadres.

Maurice

Gerrit zoekt het hoger op! Lijkt me een goede keuze. In Islamabad nog effe wat extra banden en remblokjes halen. :-) Zag gister op TV een gast die door de Rockies fietste. Zijn banden sleten sneller dan dat er fietsenwinkels waren. Nu ken ik de Karakorum niet zo goed, maar volgens mij zitten de Gazelle dealers daar best ver uit elkaar. :-)
Goeie vlucht!

Klaas

Dat wordt dus 's ochtends zwemmen!

Ab

Gerrit, ik zeg boerkini.

Hans

Gerrit
Vol verbazing je eerste verhalen gelezen.
Dat is echt afzien, en wij hier maar klagen als het met ons hardlopen even wat te warm is.
Veel sterkte en succes daar
Groet Hans

Geesje

Nu weet ik het zeker: je wordt schrijver! Man, wat een verhalen en het mooie is: het is nog echt ook!
Waanzinnig, nog maar vijf dagen onderweg, al weer terug bij af, maar tig avonturen rijker!
Wel erg tricky af en toe (op z'n zachtst gezegd), een schietgebedje is niet verkeerd. Gelukkig kun je het navertellen (aan ons schrijven) en blijf je vol humor!
We reizen door je verhalen een beetje mee! Groetjes!

Elsa

Hoi Gerrit,
Je schrijft weer leuk maar het stelt mij niet gerust Hoop wel dat je plezier hebt in je trip. Tot nu toe heb ik er nog niet zoveel plezier in. Ja behalve in je manier van schrijven dan. Pas alsjeblieft goed op jezelf en neem soms wat wijze besluiten, zoals je net hebt gedaan. Je zit nou eenmaal niet in de Ardennen. Wens je veel succes en hoop dat alles goed gaat daar.

martine

Gerrit, wat een briljant avontuur nu al...een spannend boek lijkt het haast wel....ik wacht met spanning op het volgende hoofdstuk!!! Goede vlucht succes met de fiets en geen loodvergiftiging oplopen he!!
PS Goed dat je verstandig bent, vertrouw op je instinct!!
Succes ik ga nu trainen:), groetjes

Jos

Hey die Gerrit, nou de eerste wens - op zoek naar avontuur - lukt aardig lees ik... Poeh! Wel voorzichtig doen hoor. Maar ook geweldige ontmoetingen met mensen die wel van goede wil zijn. Koesteren! Veilige tocht gewenst, we volgen je, Bert & Jos

Sandra Brouwers

Gerrit, Gerrit, Gerrit! Wat een ongelofelijk avontuur maak jij mee! Echt niet te geloven! Respect voor je lef hoor!
En wat kun jij schrijven zeg! Wat een humor!
Doe je wel voorzichtig?; we willen je graag heelhuids terug op het werk!

K@r!n

Insjalha (zo Allah het wil/Allah zij met u)

Volgens mij is het: Insha Allah (als Allah het wil)

Willem L.

Hee Gerrit,
En ik zit je verhalen te lezen terwijl ik luister naar David Gray. daar hebben ze in Pakistan nog nooit van gehoord! Jongen pas goed op jezelf en ja dat stenen gooien ja dat doen ze soms, heb dat ooit in de binnenlanden van Marokko ook meegemaakt.
Wanneer komt je boek overigens uit?
Wij doen ook spannende dingen hier, zoals zonder af te stappen de Oude Holleweg opfietsen.
Ga dit weekend mijn lammeren verkopen. Is daar in Pakistan ook nog een beetje een markt voor? En wat zijn de prijzen zoal?
Maar toch even serieus, pas echt goed op jezelf daar, die geweren zijn niet van spaanplaat en die jongens dragen ze niet voor niets. De "fouten" zijn ook gewapend en zijn er niet op uit jou te beschermen.
Maar je verhalen zijn om te smullen!
Doe het vanavond rustig aan en kijk maar naar een mooie film op je flatscreen!(of wat zat er ook al weer in die doos?)
Groeten en halellujah
Willem

Karin V

Gerrit, Ben je al weer veilig geland, met je reismaatje (fietsdoos)?

K@r!n Marathongirl

Ja, Gerrit we hebben al een poosje niets meer van jou en je doos gehoord...

Gerrit

Hallo Karin's!

I'm fine. In Islamabad. Ik sta op het punt om op de fiets te springen. Binnenkort hoop ik weer wat te kunnen vertellen.

Hey Karin V.: heb je de Klikko al naar binnen gehaald?

Train ze!
Groet, Gerrit

roel

hehe

Everhard

Hoi Gerrit,

Mijn bek viel wagenwijd open na het lezen van jou eerste avonturen!!!
Explosie,bureaucratie,schoriemorie met geweren ,roadblocks en stenen gooiende jongelui!!!
Ik maak alleen wel eens hiel happende honden mee tijdens het hardlopen.
Ach,je moet er iets voor over hebben om een stukje te willen fietsen ha ha ha.....
Inmiddels ben je weer geland met je "doos" ,en wens ik je een goede voortzetting van je tocht.
Ben benieuwd naar je volgende belevenissen maar wees voorzichtig.

Groeten: Everhard

Karin V

Nou ja, de kliko staat weer veilig op zijn plekje, hoewel dat nog niet zo eenvoudig was. Het was een waar avontuur om m weer te vinden. De wind had vat gekregen op het groene gevaarte - en die was er lekker in zijn eentje op uitgetrokken :-). Nou is dat op zich natuurlijk geen ramp - zo'n stinkding kan ik missen als kiespijn, maar er komt een moment dat je (zelfs zo'n stinkding) enorm gaat missen. Dus heb ik er maar werk van gemaakt. Maar al met al - jaja een waar avontuur, is hij weer veilig en wel terug. Morgen mag zijn bruine broertje het proberen....

Groetjes en voorzichtig he!

Lodewijk

Hoi Gerrit,

Ik zit met spanning te wachten op het volgende verhaal!
Je schrijft erg goed, dus laat je leespubliek niet te lang wachten. Of lig je al een paar dagen uit te rusten in een Hilton hotel :)

Hans

Ha die Gerrit,
We hebben het er vaak over gehad maar nu ben je al 2 weken weg. Wat een verhalen, tot aanslagen toe. Ik hoop dat je nw fiets je bevalt en je niet laat staan. Ik blijf je "volgen" met je verhalen! Goede reis en doe voorzichtig; groet uit Epe (Holland!)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!