De Lustige Reiziger

The Great Annapurna Track – Day thirtheen t/m sixteen

donderdag 8-12-2011 (day thirtheen) t/m zondag 11-12-2011 (day sixteen)

Als Venetie zonder gondels.


Of. Als kermis zonder botsautootjes. Walibi zonder Flevo. Als Ard zonder Keesie.

Het NOS journaal zonder Eva. Als klap zonder schaatsen. Als choco zonder lade.

Als kip zonder kop. Als New York zonder marathon. Als Ne zonder pal. Als lap zonder top. Als haantje zonder voorste Als kerst zonder mis..


En........als Annapurna zonder vallen.


Er moet tijdens de Annapurna track toch tenminste een (1) keer gevallen worden. Anders doe je niet echt mee. En dat doe ik vandaag. Meedoen. Ik val.


Tijdens een pittige, steile naar beneden lopende slippery afdaling. Want dat heb je vaak met afdalingen. Dat ze naar beneden lopen. Vinden ze fijn. Houwe ze van. Daarom dus.


Maar goed ik val dus. Vrij hard!

Ik probeer nog iets van herstel te bewerkstelligen. Tijdens het vallen. Maar mijn hele gewicht verplaatst zich naar mijn rechterzijde. Ik beland hard en ongelukkig op een rotsblok. Dat is op zichzelf geen buittengewone kwaliteit. Van daar heb je er hier best veel van. Te kust en te keur. Die rotsblokken.


Een knokkel is spontaan aan het vervellen geslagen. En mij rechterknie zeurt ook wat mee. Over dat zeuren maar ik me het meeste zorgen. Hopelijk stopt ie daar morgen mee.


Met nog een (1) dag te gaan slaat de vermoeidheid dus toe. Vrij hard. Met de nadruk op slaat. Zoveel is duidelijk. Na vijftien dagen kuieren. Over rostblokken. Ook geen wonder. Met maar een (1) rustdag.


De laatste vier dagen van de track bewandelen we de andere zijde van de Annapurna. Het is het gedeelte dat de meeste wandelaars laten voor wat het is. Ze verkiezen alternatief vervoer. Geven de benenwagen rust. En verkiezen een andere wagen. Houden het dus voor gezien. En dat is jammer.


Want heel eerlijk gezegd bevalt me deze zijde van de berg beter. De dorpjes zijn authentieker. Minder toeristisch. En het landschap is gevarieerder.


We doorkruisen de eerste dag (na de pas) een soort van desertachtig landschap. Daarna volgen de naald- en loofbossen. En de laatste twee dagen lopen van het ene dorpje naar het andere. De bananenbomen doen hun intrede. De rijstvelden worden weer zichtbaar.

De Nationale bloem van Nepal: de Rhododendron

En de Nationale bloem van Nepal dient zich aan: de Rhododendron. Is voornemens te gaan bloeien vanaf februari. Maar staat nu al te popelen. Sommige stammen hebben een omtrek van (1) meter. Geweldig imposant. En de dikke kronkelende stammen en wintergroene bladeren zorgen er voor dat wandelen door dit Rhodobos een wat spookie indruk geeft.


De ene laatste dag lopen we weer bergopwaarts. Met de nadruk op berg. En dit is de zwaarste dag van al.


Op de laatste dag staan we om 4.00 uur op. Des Ochtends. Welterverstaan. We gaan naar Poon Hill. Een klim. Fiks. Van 40 minuten. Vanaf Poon Hill is de zonsopkomst geweldig mooi waar te nemen. Als het clear is. We hebben geluk. Het is clear.

Enne....hier komen the onvermijdelijke bloody foto's:

Terug in het hotel volgt een ontbijt.


Vanaf 9.00 uur is het afdalen van 3520 m. naar 820 m. Een fikse afdaling die zeven uren in beslag neemt.


We halen het. Om 16.00 uur zetten onze voeten de laatste Annapurna-stappen.

Na zestien dagen.


We hebben we het hele cicuit gehad. Een soort van trotsheid komt over mij.


I (we) have done it!!


Nu naar Pokhara voor wat dagen rust. En dan op weg naar Kathmandu!


Namaste.

Reacties

Reacties

Sandra

Super, super, super, Gerrit, wat zijn we trots op je!
Wat een ervaringen toch allemaal! Die nemen ze nooit, nooit, nooit meer van je af!

Marleen

Heel erg mooi! Daar kan je gerust vroeg voor op staan en een stukje wandelen.
Het meegenieten is zelfs al leuk.

roel

klasse Gerrit,

gefeliciteerd man.
toppertje zou ik zeggen
fietsen zal nu wel tegenvallen :-))
gelukkig komt het meisje bijna
ga zo door

ciao
Roel

Karin V

Wat een mooie tocht! Wat een ervaring, Koud, maar prachtig.
Gefeliciteerd en lekker nagenieten he.

Hier zit de Kerstloop erop. Weer keurig strak georganiseerd. Echt een pluim voor de organisatie en alle vrijwilligers die zich onwijs hebben ingezet. Dit jaar een keertje sneeuwloos. Mooi weer, wel fris, heerlijk loopweer. Jammer genoeg lieten mijn loopresultaten wat te wensen over, maar goed. Valt er weer iets te verbeteren.
Groetjes en veel plezier verder. Zal wel wennen worden het fietsen.
Karin

K@r!n

Gefeliciteerd man! Hier mag je echt trots op zijn!!!
(valt de marathon van NY bijna bij in het niets).
Verlang je al weer naar je fiets?
Wij zijn nu weer bij met lezen, dus klaar voor de volgende serie verhalen.
Geniet van je welverdiende rust!

K@r!n

Nee, beter even wachten nog, moet nog kerstkaarten schrijven, wat is je adres?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!