(24 t/m 31 december 2011)

En voor je het weet zitten de acht dagen er weer op.

De vliegtuigmaatschappij dulde geen uitstel. Ik heb nog een omkooppoging gedaan. Maar mijn (bank)saldo was niet toereikend. En daarbij. Het vliegtuig stond te trappelen van ongeduld. Het wilde naar Nederland. En omdat Marleen nu net een ticket had voor dit vliegtuig, bracht ik haar een uurtje geleden, op oudjaarsdag, naar het vliegveld. Van Kathmandu. Uitzoenen. En zwaaien maar.

guesthouse

'Wat een geweldige tijd hebben we gehad. Een stukje Kathmandu bekeken. Daarna naar Pokhara. By plane. Tweehonderderdvijventwintig kilometer verderop. Pokhara is 'het' vertrekpunt van veel trekkings in de Annapurna Conservation Area (bergen).

En omdat we er toch waren. Hebben wij dat ook maar gedaan. Een trekking. Vier dagen. Geen guide. Geen drager. Gewoon met z'n tweeen. Vier dagen sjouwen. Klimmen. Heisteren (Veluwse uitspraak, zei mijn vader vaak). Kaartlezen. Dalen. En weer klimmen. Wild stromende rivieren oversteken. Gammel brugje. Foto's maken. Verbazen. Verwonderen. Foto's maken. Gezellig kletsen. Transpireren. Foto's maken. En weer klimmen en dalen.

uitzicht vanaf de veranda van ons guesthouse.....

Volop zon. Graadje of plus 20. (sorry, kunnen wij ook niets doen). Clear Sky. Waanzinnige uitzichten. Geweldige route. Schilderachtige dorpjes. Karavanen met ezeltjes. Fijne uitzichten. Bijna geen toeristen. Lekker eten. Leuke slaapplekken. Koude douche. Kortom, helemaal fijn.

Terug in KTM op de laatste dag de Monkeytempel bezocht. En de tempels in Patan. Een schitterend stadje. Zes kilometer ten Noorden van Kathmandu. Gelegen.

'Jah....., fijn verhaal.Leuke foto's. Maar eh....in jouw zijn we totaal niet geinteresseerd. We hebben inmiddels wel genoeg van je. We willen eigenlijk maar een (1) ding weten: hoe ziet Marleen er uit?'.

Ok, ok! Rustig maar. En bedankt nog...... Ok, hier komen ze dan!

Namaste!