De Lustige Reiziger

Hotwater-is-cool

Ik heb het me al heel lang afgevraagd: hoe ontdekte de vroege mens dat er een 'natuurlijk fenomeen' was? En dan bedoel ik niet een vulkaan, of een geijser, of een borrelende modderpool. Want die zie je overduidelijk, zeker als ze actief zijn, en ruik je als er niets mis is met je reukorgaan. Of hoor je, als je even goed luistert. Nee, ik bedoel die niet zo overduidelijke fenomenen, die wat bedekte, verstopte of subtiel verscholen dingen die niet zomaar opvallen. Maar die wel de potentie bleken te hebben om uit te groeien tot wat nu 'een toeristische attractie' heet. En dat je die dan toch ontdekt in tijden dat er nog niets te meten viel aan druk, temperatuur, snelheid of wat dan ook.


Zo'n fenomeen is Hot Water Beach. Waar je tussen 2 uur voor en 2 uur na eb een kuil kunt graven op het strand die dan volstroomt met warm, of zelfs heet water. Zodat je je persoonlijke spa hebt, een poel waar je lekker in kunt badderen en poedelen, met de golven van de Pacific op steenworp afstand. Ja, het klinkt weird (raar) maar het kan. En wij gaan dat meemaken, deze ochtend.


We zijn voor 9 u op het strand, en zien daar........helemaal niets. Weird. Maar we moeten toch een schep huren om een gat te graven, en we vragen aan de schepverkoper waar het is. Het blijkt toch dat kluitje mensen te zijn, dat we aan het eind van het strand waarnemen. Als we erheen lopen zien we dat er al druk gegraven en gespit wordt. Enkele pools zijn al overduilijk klaar, ondiep, maar toch: er liggen volwassenen en kinderen in die het prima naar de zin hebben. Een islamitische dame, (althans, dat denk ik, want ze zit helemaal gekleed en met hoofddoek om in het water) zit met haar baby op de arm rustig in hun familiepoel. De baby krijgt af en toe warm water over zich heen gesprenkeld. De wat serieuskijkende vader en andere kinderen zitten omheen, en vooral die laatste vermaken zich prima.



Wij (Gerrit dus, emancipatie kent ook z'n grenzen) gaan ook graven, maar poging 1 levert geen warm water. Als een jongen komt vertellen dat een hotspring echt hééél plaatselijk is, en dat we teveel aan de rand zitten, verplaatsen we richting de andere poeltjes. Maar ook poging 2 en 3 leveren niet wat we wensen. Inmiddels heeft het hele tafereel ons behoorlijk te pakken: overal zie je mensen aan het graven, en dijkjes opwerpen om de zee buiten te houden. Sommigen graven zo dicht bij de waterlijn dat een net iets langere golf hun dijkjes omver spoelt. Ze dragen water naar de zee, of draagt de zee water maar hen?! En een hele lange golf overspoelt zelfs de poeltjes waarin mensen al lekker warm lagen te bubbelen, met koud zeewater. En jaagt ze zo de stuipen en het kippenvel op het lijf.

Maar het is een mooi schouwspel, al die mensen die verwoed bezig zijn, en zij die na gedane arbeid al lekker genieten van het resultaat. Kleurrijk, ontspannen, en kneuterig ook. Een beetje zoals strandvermaak er vroeger uitzag, denk ik, zonder flitsende pakken en surfboards.



Iets verderop ontstaat een nieuwe kluwen van gravers, daar zitten ze, de hotsprings, blijkbaar ook. We lopen een beetje rond, en dan.... voelen we het zelf als we langs de waterlijn lopen: de grond – het zand - wordt letterlijk heet onder onze voeten. Té heet zelfs, er zijn plekken waar je niet eens kúnt blijven staan, want dan verbranden je voetzolen. Het is zo'n rare gewaarwording, maar ineens snap ik het helemaal. De heet waterbronnen komen gewoon naar boven, zijn direct voelbaar aan het strandoppervlak. Je hoeft er eigenlijk niet eens naar te graven, het gat is alleen bedoeld om in te gaan liggen. En het water is zó heet, dat je in je poel niet alleen een heetwaterbron moet hebben, maar ook gewoon koud (grond)water, want alleen gemengd is het te harden. Dat merk ik als een aardige stel, met wie ik een praatje aan knoop, mij uitnodigt in hun poel. Ik lig even languit te bubbelen en te genieten, en merk dat het water aan een kant veel heter is. Eigenlijk is het alleen uit te houden waar ik zit. Hoe wonderlijk!


Zo moet het gegaan zijn, de ontdekking van Hot Water Beach. Lang geleden liep iemand een keer over het strand, vlak langs de waterlijn en voelde dat het heet werd onder zn voeten. En dat dat heel plaatselijk was. Op de ene plek wel, maar 2 stappen verderop weer niet. En nog weer later ontdekte iemand dat het niet altijd (het worrd continue kenden ze toen vast nog niet) was, maar alleen merkbaar op bepaalde tijdstippen. En toen ze door hadden dat er een regelmaat was in vloed en eb, bleek het fenomeen vooral voelbaar vanaf 2 uur voor dat tijdstip tot 2 uur na dat tijdstip. Zo moet het gegaan zijn. Zo werd Hot Water Beach ontdekt en werd het een toeristische attractie. En een hele leuke! Sympathiek vormgegeven ook. Geen schreeuwerige borden, geen lelijke hoogbouw hotels, of megagrote parkeerplaatsen en ellenlange files er naar toe.. Gewooon een strand, met 2 kleine winkeltjes en een kiosk. Zo als het moet, zoals het vast bedoeld is. COOL!!!*

warmegroet, Gerda


* NieuwZeelanders vinden allés cool, ge-en misbruiken het als stopwoord bij alles. En dit was nu écht cool.

Reacties

Reacties

Roel

Cool,

graaf en spa voorzichtig, heerlijk hoor
hier is de vrieskou aan de winnende hand

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!