De Lustige Reiziger

Sangria

Lieve løzer.

Wat had ik U graag geschreven dat met het bestijgen van onze karretjes we deze ochtend een zonovergoten Kopenhagen zouden binnen fietsen. Dat de korte broeken niet aan te slepen zijn. Dat onze zonnebrillen het werk niet aankonden. Dat de mensen in rijen voor de ijssalons stonden om niet veel later met hunnie tongen langs de zoete koele ijssmurrie te raspen. Dat de terrassen uitpuilden. Dat het verkoelende bier niet aan te slepen was. Dat het .....

Oh, wat had ik U dat graag geschreven.

Het idee om - bij het krieken van de dag - onze lijven ‘s fijn te verwennen met een tubetje of twee zonnebrand hebben we vrij snel laten varen (varen is in dit kader vrij toepasselijk). Bewolking. Een strakke wind. Regen. Veel regen. Erg veel regen viel ons ten deel.


Onze eerste fietsmeters rijden we dan ook onder herfstachtige omstandigheden. De tweede fietsmeters trouwens ook. En de derde fietsmetertjes verlopen trouwens ook niet helemaal droogjes. We hebben wind tegen. De regen slaat met een vlakke hand in onze gezichten. En geselt onze lijven. Het Deense vocht drupt op onze bovenbenen. En vandaar op het glimmend zwarte asfalt.

Dit lieve lezer. Dit zijn van die momenten dat ik mezelf afvraag, ‘wat doe ik hier’. En mocht die vraag wat lastig te beantwoorden zijn. Meteen door naar vraag 2; En die luidt: ‘waar ben ik in godsnaam mee bezig’. En mocht deze vraag ook nog niet meteen uitnodigen tot een antwoord, dan stel ik me de vraag: waarom zit ik niet net als zovelen in een aangenaam zonnetje, met de onderbeentjes en voetjes (met kalknagels) lekker bungelend in iets van een zwembad van een tropisch eiland. Met de warme frisse wind door mijn haar (als ik dat nog had kon dat best....).

Met die palmbomen en kokosnoten die net niet op je kop vallen. Maar wel door midden knappen. En dat je zo’n halve kokosnoot aan je mond zet en dat dan het sap dan zo over je onderlip richting je kin sijpelt. Of met een fijn glaasje sangria in de rechterhand. En een glaasje rivella (ben ik gek op) in de linkerhand. Of een all inclusive vakantie. Waarom ik niet. Hoe komt het toch dat ik niet op dat idee kom. En hunnie wel.

Het stellen van die vragen worden allemaal goed gerekend door de juf. Die is niet eens geïnteresseerd in het antwoord. Ze geeft je meteen een sticker. En dan maar hopen dat ie blijft plakken met al die nattigheid........

Verdorie. De afgelopen weken was het weer in Denemarken vrij stabiel droog. Maar sinds vandaag heeft de Deense Gørrit Hiemstrøa het iets minder goed met ons voor. Vandaag regent het. Ook de komende dagen voorspellen weinig goeds. Tenminste als je niet van regen houd. Mocht je daarentegen wel van regen houden, dan zit je goed. Dan ben je spekkoper. Dan ben je het mannetje. Dan sta je vooraan in de rij. Haantje de voorste. In dat geval ...... Afin, U heeft een beeld.


We fietsen in de buitenwijken van Kopenhagen. Een vuilniswagen leegt containers. Kids krijgen les op school. Een restaurant wordt bevoorraad. Het lijkt een gewonedinsdagochtend. Behalve dan dat wij er fietsen. In de regen. Of is dat misschien hier ook een soort van ‘gewoon’ hierø?!

We arriveren spoedig in citycentre Kopenhagen. We fietsen er dwars doorheen.


We komen er al spoedig achter dat we met deze razendsnelle sightseeing toer de middeleeuwse hoofdstad van Denemarken - met z’n 630.000 inwoners - flink tekort doen. Er is namelijk erg veel te zien. De gebouwen zijn prachtig. We fietsen door de kleurrijke haven (Nyhavn). We zien de fontein van Gefion of Gefjun (maar als ik Pablo de Pielstom had neer gepend dan had u mij waarschijnlijk ook geloofd). Kortom: we passeren heel veel interessant stuff.


Na een uurtjes karren bereiken we ons echte startpunt van deze reis. Het beeld van de kleine zeemeermin. Dit beeldje is geïnspireerd op het sprookje van Christian Andersen. Van tijd tot tijd worden de handen of het hoofd van het beeld vernield. En moet het weer gerestaureerd worden. Maar vandaag blinkt ze in de zon (you wish). Dit punt hebben we uitgeroepen tot het officiële startpunt van onze reis. Hier zal onze fietsreis naar huis echt gaan beginnen.

Kopenhagen ligt op twee eilanden: Seeland en Amager. We gaan vanaf deze eilanden naar het vasteland naar Arhus. Daarvoor zullen we twee boten gaan nemen. Vandaar zullen we zuidwaarts fietsen om uiteindelijk over drie weken weer voet aan vaste wal te zetten in unsere Heimat. Maar het zou ook kunnen dat we er linea recta naar toe spoelen met deze hoeveelheden regen........

Kopenhagen in komen is een ding. Eruit komen ook. Het duurt een kilometer of 35 voordat we de bebouwing en relatieve drukte achter ons laten. Gelukkig wordt het droog. Nog steeds fietsen we langs een iets te drukke provinciale weg. Dat moet beter kunnen.

Maar dan stort de regen weer op ons neer.

Joan meldt dat de waterdichtheid van haar schoenen zojuist zijn grenzen heeft bereikt. Op mijn beurt heb ik moeite om het GPS schermpje op mijn telefoon af te lezen. De fietshandschoenen zijn doorweekt. Alles is nat en koud.

We laten het idee varen (wat heb ik vandaag toch met ‘varen’) om vandaag te gaan kamperen. Het weer is te slecht. Goed idee, maar nog niet zo gemakkelijk in de praktijk te brengen. We bevinden ons in een vrij landelijke omgeving. Campings zat. Maar het vinden van een onderkomen met iets van een dak en iets van een hoofd is hier helemaal nog niet zo eenvoudig.

Na enig puzzelwerk op onze telefoons vinden we een eenvoudig doch voedzaam plekje.


We verleggen onze route. En komen op rustige weggetjes. Kijk, zo hebben we het bedoeld. Het wordt zowaar droog.

We vinden de erg mooie plek In het plaatsje SLANGERUP. Voor ons is een piepklein kamertje beschikbaar. Het is allemaal erg krapjes. Maar ja, als je verliefd bent heb je niet veel ruimte nodig.


Er zijn geen voorzieningen in de nabije omgeving. En door de vele regen afgeleid zijn we een soort van vergeten om inkopen te doen. En dus spreken we ons noodrantsoen aan. Inmiddels is het gedroogde voedsel al wel een corona jaar over datum. Maar ok.

Terwijl we ons bereidde noodrantsoen zitten weg te kauwen.........Verdomd, ‘zien we het goed, dromen we misschien.........het zal toch niet.......is het echt.......is dat niet .....

de ZON?!

Gerrit

Reacties

Reacties

Sandra

In de regen dat dan wel, maar voorlopig zitten jullie toch maar mooi in Kopenhagen!!!

Ter geruststelling, hier regent het ook! Dus......!

Roel

Haha, gelukkig bestaat slecht weer niet, alleen slechte kleding toch?
Sprookjesachtig Kopenhagen en een sprankje zon.
Eindelijk, na lang wachten komen je mooie verhalen weer los

Denk aan Nick & Simon- onder een zonnetje tegen de westen wind

Enjoy

Willemijn

Na regen....heus de zon komt er aan heb hem net op de post gedaan, en ze hebben beloofd snel te bezorgen, en Gerrit, bikkels rijden in weer en wind...als jullie het maar naar je zin hebben daar gaat het om, in de snikhitte is ook niets...

Paula

De zeemeermin ziet er goed uit. Hebben jullie het hoofdje laten zitten? Of breng je dat volgend jaar weer terug ? ?
Ik wens jullie een droge reis ☔️ ???‍♀️

Walter

Beste Gerrit, jongen, doe dat nou niet. Houd je niet in. Je verwoordt het allemaal heel netjes, maar tussen de regeltjes lees ik het venijn. Wij, de lezers, zijn allemaal volwassen mensen. Wij begrijpen de emoties waar je mee worstelt. Wij hebben begrip voor de frustraties en irritaties die deze ervaringen in jou oproepen. Jij dacht afstand te kunnen nemen van de Liekes en de tuinkabouters van deze wereld, maar kwam van de drup in de regen. Ik heb je er al eerder toe opgeroepen: Gooi het er uit! Spuug je gal! Ga je te buiten aan onaangename bewoordingen!
Wij kunnen daar wel tegen. Het glijdt langs ons af. Het doet ons hoegenaamd niets. Want wij gaan nog eens verzitten in onze aangename leunstoel, draaien de koude kant naar het open haardvuur en heffen de hand waarin zich het glas rode wijn bevindt (of in mijn geval: het glaasje single malt). En verkneuteren ons bij het vooruitzicht van een volgend, knetterend en vol vuur geschreven reisblog.?Proost.

Anja

Zonnige groeten en heerlijke fietskilometers gewenst. Dank voor het toevoegen Gerrit?

Harrie

Ach, jullie moeten maar zo denken: met dit weer zal er niemand op de fiets stappen. En dus hebben jullie alle ruimte ;-)
Toch wens ik jullie nog de nodige mooie warme dagen toe en koop gewoon eens een sangria onderweg voor dat andere vakantiegevoel.... daar krijg je het ook lekker warm van.

Ab

Tja Gerrit, je weet hoe dat zit met die zeemeermin...

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!