U weet het inmiddels allang lieve lezer.
Aan mij is geen eer te behalen. Je hebt niet veel aan mij. Niks eigenlijk. Sowieso niet. Maar helemaal niet als het gaat om het verkrijgen van iets van vergiffenis voor mijn toch wel - ik moet dit
met lood in de schoenen onder ogen zien - wat zondige leventje.
Aan mij is geen bedevaart besteed. En mocht U toch overwegen om iets van een vergiffenis-tocht op touw te zetten - speciaal voor mij - dan moet ik U meedelen: dat heeft totaal geen zin. Onbegonnen
werk. Zinloze poging. Tijdverspilling. Resultaatloze onderneming. Lieve lezer. U kunt uw tijd beter aan iets anders besteden. U heeft vast wel een leuke hobby. Of misschien wel twee. Pak dat op. En
laat uw voornemen om mij te redden varen.
Na 72 kilometer - grotendeels - heuvelachtige wegen achter ons te hebben gelaten, nemen we de afslag naar El Rocio. En dat is op zichzelf een uitstekende keuze. Om die afslag te nemen. Want in El
Rocio ligt onze eindbestemming voor vandaag. We hopen er een fijn onderkomen te vinden. Waar geest en lichaam te ruste kunnen worden gelegd. Voor 1 nacht overigens. Dat u niet denkt dat wij hier
van plan zijn om hiero voorgoed het loodje te leggen…..
El Rocio heeft de uitstraling van een verlaten westerndorpje.
De wegen bestaan uit onvervalst zand. Het is zo’n dorpje waar elk moment Lucky Luck op z’n paard kan komen aansukkelen. Zo’n dorpje waar in de plaatselijk saloon de klapdeuren zo open kunnen
zwaaien en waar een paar dronkelappen naar buiten worden gesmeten.
Ik moet eerlijk met U zijn. Helemaal een verrassing was dit alles niet voor me. Neeh. Op het einde van 2021 vereren Joan en ik El Rocio al fietsend met een bezoek. Echter, in 2004 was ik hier ook.
Echter toen werd ik vervoerd met een luxe touringcar.
Mijn werkgever had destijds het snode plan opgevat om voor een fijn gezelschapje collega’s een studiereis te organiseren. We zouden de Spaanse cultuur en natuur opsnuiven (onvergetelijke reis!). En
El Rocio en het nabij gelegen (deels waterrijke) Nationale Park (Donana) maakten ook deel uit van de reisplannen.
Nu 17 jaar later ben ik weer.
De belangrijkste bedevaartstocht van Spanje vindt plaats in El Rocio. De tocht eindigt op Tweede Pinksterdag en houdt pas op de plaats bij de kerk van El Rocio precies in het midden van het zandige
dorpje.
De pelgrimstocht vond z’n oorsprong in 1653.
Tijdens de tocht wordt er door de vele duizenden deelnemers stilgestaan, gebeden, gezongen en gedanst. Wat mogen ze blij zijn dat ik er niet bij ben.
Want als ik een actieve rol zou hebben in een van de voorgaande - ongetwijfeld door de deelnemers als zeer plezierig ervaren onderdelen - dan zou dit feest voorwaar we ‘s lelijk in de soep kunnen
lopen. Ziet U mij al dansen lieve lezer? Heeft U mij ooit horen zingen? En zien bidden? (Stilstaan zou mij nog als beste af gaan…).
Maar goed. Deze mensen aanbidden bij die gelegenheid de heilige Maagd van El Rocio. En dat plezier wil ik ze natuurlijk niet ontnemen. En de maagd al helemaal niet, Lijkt me helemaal geen pretje om
al sinds 1653 maagd te zijn. En nog minder om elke dag als een heilig boontje te moeten leven.
Dus een fijn jaarlijks feestje zou voorwaar wel ‘s een positieve heilige maagdelijke uitwerking kunnen hebben. Een stevig steuntje in de maagdelijke rug. En het bespaard de maagd wellicht en
consultje (inclusief bijkomende kosten, valt namelijk onder het eigen risico) bij de arboarts. Dat gun je niemand. En zeker geen maagd.
El Rocio is een prettig plaatsje om wat doorheen te kuieren en wat te mijmeren. En dat doe ik dan ook. In mijn eentje. Is het echt 17 jaar geleden dat ik hier was? Wat vliegt de tijd. Wat is er
sindsdien veel gebeurt. Met mij. Enne, vraag ik me af, “hoeveel collega’s die er toen bij waren zijn nog steeds mijn collega”? Mijn teller blijft haken op vier.
We schieten in de avond wat foto’s. We kauwen een fijne maaltijd weg. Drinken wat. Schieten nog wat foto’s. Vergapen ons. Bezichtigen de kerk met de prachtige schelpvormige ingang. En dan te bed.
Kan ik mooi dromen over Heilige Boontjes. Of we kunnen mooi dromen over onze laatste fietsetappe van morgen.
Naar Sevilla.
Gerrit, Uw heilige dienaar t’ allerstond.
Zondag 26 december 2021
Afstand: 54 km, Las Cabezas de San Juan
Maandag 27 december 2021
Afstand: 58
Mairena del Aljarfe
Dinsdag 28 december 2021
Afstand: 72 km
El Rocio
