De Lustige Reiziger

Dobbelsteenhoofd

Het is aan Jean Luc Bruckardt te danken dat ik hier nu rondloop. Eerlijk is eerlijk! Ik zou graag zeggen dat ik er iets van een rol in heb gehad. Dat ik een stukje van de verantwoordelijkheid op me had genomen. Dat er ook naar mij gewezen zou kunnen worden. Maar niets van dit alles: alle eer aan onze Jean.

Eeuwen geleden bouwden de Nabateeers een koninkrijk wat verborgen lag in de bergen. Ze creƫerden een koninkrijk ver van de bewoonde Wereld.


Voordat ze begonnen met bouwen gingen ze eerst - met een Audi uit het zoveelste jaar voor de Jezus Christus-serie - naar de plaatselijke Gamma. Kan ook de Praxis of de Hornbach geweest zijn. Daar wil ik vanaf zijn. Maar het zal wel een bouwmarktje geweest zijn waar ze gebruik konden maken van hunnie met veel moeite bemachtigde voordeelpasje. Want ze waren - net als U lieve lezer - nogal op de centen, die Nabeteeers.

Hoe dan ook. Ze kochten daar de hele voorraad hamers en beitels op. Graaiden de schappen leeg. Er stond nog iemand anders die ook een beiteltje nodig had (i.v.m de verbouwing van een toilet) maar die piste mooi naast de pot.

Ze storten het hele hamer en beitel-zaakie in het winkelwagentje (paste allemaal maar net) en togen naar de kassa. Was nog een heel gedoe om daar te geraken, want een van de zwenkwieltjes deed zā€™n zwenkwerk niet naar behoren.


Ik weet niet of je dat wel ā€˜s hebt gehad in de eigenste supermarkt. Zoā€™n haperend zwenkwieltje. Tis dan net of je slaapdronken met je karretje de kassa probeert te bereiken. Wat uiteindelijk wel lukt maar niet zonder dat je een toren blikjes ā€˜ mandarijnen op sapā€™ en een krat Winterwortelen hebt omgekukeld. Net nadat je de weekaanbieding ā€˜FantaSpriteā€™ (2 voor de prijs van 5!) maar ternauwernood hebt weten te omzeilen.

Maar goed ze bereikten de kassa. Hielden de voordeelpas voor de scanner. En rekenden af met hunnie mobiele telefoon. Ja, ze waren hun tijd ver vooruit die Nabateeers.

Vervolgens keerden ze met een karrevrachten aan hamers en beitels huiswaarts. En niet geheel zonder enthousiasme gingen ze aan de slag. Stukje voor stukje veranderden rotsen in gebouwen, tempels, graftombes enzovoort. Het werk kende weinig variatie en arbotechnisch was het niet helemaal verantwoord, maar ā€˜what the hamer-beitel-fuckā€™ .


Ze dachten toen nog dat het werkje een paar weken zou duren. Maar dat was een foutje in vooraf bedachte planning. Het duurde ietsje langer. Ze moeten er honderden jaren over gedaan hebbenā€¦ā€¦..

Het resultaat was een unieke in rotsen uitgehouwen stad die verborgen lag in de bergen.

Mooi zou je denken. Kind kan de was doen. Zo klaar als een klontje. De appel valt niet rot van de boom. ā€œWhatā€™s the problem Gerritā€?

Nou lieve lezer. Er is helemaal geen probleem. Alleen ā€¦ā€¦ā€¦..buiten de Nabateeers, wist niemand van het bestaan van deze uit steen gehouwen stad af.


Totdat in 1812 een zekere Jean Luc Bruckardt (een Zwitser) een ommetje ging maken. Had denk ik niet veel te doen of zo. Had niet veel om handen. Verveelde zich. Of was het neuspeuteren of aan zā€™n kont krabben zat. Of hij was aan de verliezende hand bij het mens-erger-je-nieten. Je weet het niet. Echter ik denk het laatste.

Misschien gooide hij de dobbelstenen - uit frustratie - van zich af en maakte ie een bergwandeling. Even afkoelen. Even het dobbelstenen-hoofd leegmaken. Hij nam dit keer een ander paadje. Sloeg linksaf, waar ie normaal naar rechts ging. Hij stuitte bij die gelegenheid op een verborgen stad: Petra.


Tot op de dag van vandaag discussiƫren wetenschappers over de functie van Petra. Was het een heilige stad waar de belangrijkste bewoners werden begraven? Of was het een welvarend handelscentrum? Feit is in ieder geval dat de Nabateeers de natuurlijke ravijnen en kloven gebruiken om hunnie tempels, triomfbogen, graftombes, kanalen, tunnels en huizen te feestelijk te versieren.

In 1985 trad de stad toe tot de Unesco Wereld Erfgoedlijst. En in 2007 werd de stad verkozen tot een van de zeven wereldwonderen.

De herontdekking van de stad vormde de basis voor de trekpleister van formaat voor reizigers van over de hele Wereld. Je kunt gemakkelijk twee dagen ronddwalen in het gebied.


Om U - zeer gewaardeerde lieve lezer - een beeld te geven: vanaf de ingang is het ruim 3,5 uur wandelen tot het einde van het park. Daar ligt een uit rotsen gehouwen Monastry. Om die te bereiken moet je duizend rotsige traptreden bedwingenā€¦ā€¦

Laat ik het zo zeggen: het kloppende hart van Biddinghuizen mag er ook zijn. Zeker en vast! Echter, de stad Petra is zonder enige twijfel het allermooiste culturele erfgoed dat mijn ogen ooit aanschouwd hebben!!

Ik ga - inshallah - dan ook iets doen wat ik nog nooit gedaan heb. En dat is terugkeren naar een land waar ik eerder geweest ben. Doe ik nooit, want de Wereld is te mooi en te groot om steeds naar hetzelfde plekje te gaan. Maar hier wil ik nog een keer naar terug. Met Joan.

Omdat U nogal lui aangelegd bent heb ik mij voor U opgeofferd. Ik heb dit exclusief en alleen voor U gedaan. Maar onthoud, alleen en speciaal voor u, lieve lezer. Voor niemand anders. Zodat U vanuit een fijne, comfortabele en - laten we eerlijk zijn - ook wel wat luie stoel, de oude stad Petra met een bezoek kunt vereren.

Hierkomtderestvandegeslecteerdefotoā€™s:

Gerrit

Reacties

Reacties

Roel

Wow, dank u , mijn grenzeloze reisleider. Wat een indrukwekkende pracht zeg. Daar kunnen de kleedjes en oranje kleding hier niet tegenop. Machtig Gerrit, ik kan me voorstellen dat je hier nog wel een keertje terug wil ja

Zelfs Nick & Simon vallen stil bij zoveel schoonheid (denk dat jij dat best lekker vind) ;-)

Gerrit Pleijter

Als N&S gaan, dan kruip ik diep onder de dekens, thuis!!

Roel

:-)

Bram

Ga je opnieuw complimenteren (weet dat je daar een bloedhekel aan hebt, maar daar trek ik me lekker niks van aan). Prachtig verhaal over een buitengewoon interessante plek. Kan me goed voorstellen dat je dit graag aan Joan laat zien. En passant nog eens 3 weken door het mulle zand van JordaniĆ« fietsend. En hele mooie fotoā€™s. Met name die laatste met die lampjes. Daar zou ik ook graag nog eens fotoā€™s van maken. Dus als er bij jouw 2e bezoek nog ruimte in de fietstas over is ( hoeft maar 1,93 bij 0,50 m te zijn) , danā€¦.. ?

Walter

Hoewel ik geen geitenkuddedier ben, voel ik hier een groepsreis groeien. Ik wil ook mee! Na deze prachtige geschiedenisles over doe-het-delvers (het basismateriaal is rots) in de oudheid, verluchtigd met de aansprekende opvolgers van rotstekeningen, ben ik om. Zelfs bereid om op een fiets te stappen.

Roel K

In drie woorden schit-ter-end!!

En wat een pracht van een verhaal weer. Chapeau ??

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!