U kent dat wel lieve lezer.
Dat je van die beloftes op je marketing-ontbijt-bordje gepresenteerd krijgt die te mooi zijn om waar te zijn.
Ik zal U 1 voorbeeld geven.
Neem Ryanair. Die beloven dat ze DE vliegmasjien maatschappij zijn met de Lowes fares. Mijn Engels is niet zo best, maar volgens mij zeggen ze en beloven ze hiermee dat al hunnie
vliegmasjiens het laagste vliegen van alle vliegmasjiens. Dat ze zo laag mogelijk over de grond scherend je naar je bestemming brengen.
Aha. Met mijn niet geringe vliegangst vind ik dat een heel fijne belofte. Ben ik hartstikke hunnie laagvlieg-doelgroep.
Mocht zo’n gevleugeld gevaarte er plots geen zin meer in hebben en onverhoopt uit de lucht vallen, dan valt ie tenminste niet heel hoog uit de lucht en heb ik nog een overlevingskansje. Zou voor
mij een doorslaggevende reden zijn om nog ‘s een vliegreisje bij hunnie te boeken.
Maar het valt me elke keer weer op - als ik bij hun een ticket boek - dat zij zich niet aan hunnie marketingbelofte houden. Ook hunnie vliegmasjien stijgen naar grote hoogten. En loopt het me weer
dun door de broek……..
Lieve lezer.
Mijn fietsreis is ten einde.
Een reis die 3,5 week geleden begon en die me voerde me over de Kings Highway, door prachtige valleien.
En daarna naar het prachtig gelegen Dana. Vervolgens trok ik verder naar een van de zeven wereldwonderen: de stad Petra.
Via de Desert Highway - de woestijn - liep de route naar Aqaba. De meest zuidelijk gelegen stad van Jordanië.
En vandaar - via de grotendeels verlaten - Jordan Valley Highway ging ik al drijvend naar de Dode Zee.
En via Madaba weer terug naar Amman, de heftig drukke hoofdstad van Jordanie.
Het was een machtig mooi en ook inspannend reisje. Door de vele hoogteverschillen (lees: bergen) niet altijd even gemakkelijk fietsbaar. De Ramadan maakte het niet altijd even gemakkelijk om eten
en drinken te vinden.
Temperaturen liepen gaandeweg de dag flink op. Voor mij was dat geen enkel probleem. Reizen door Jordanië is een waar feest!
Ik weet niet precies welk marketingbureau op de Jordaniërs is losgelaten. Welke vrouw of man de marketingcursussen hier verzorgd heeft. Maar die heeft heel goed werk verricht.
De Jordaniërs beloven niet alleen gastvrijheid. Ze tonen het ook. Overal waar je komt wordt WELCOME IN JORDAN geheten. En waar je ook bent of overnacht hoor je klinken: THIS PLACE IS
YOUR SECOND HOME.
Zou een wat slijmerige en loze belofte kunnen zijn, ware het niet dat ze het daadwerkelijk waar maken. Gastvrijheid staat hier op nummero uno.
Als je nog nooit geweest bent en de foto’s en verhalen spreken je aan: huur een auto voor 1,5 week. Neem je (eventuele) tiener-kinderen mee (ze zijn hier gek op kinderen en er zijn hier veel
activiteiten waar kids blij van worden) en cross wat door het land. Het is echt fantastisch!!
Tot zover mijn commerciële bijdrage (waar ik overigens - van het Jordaanse ministerie van Toerisme - vrij vorstelijk voor betaald krijg).
Over vorstelijk betalen gesproken.
Ik hoop woensdagnacht weer voet aan Schiphol-wal te zetten. En zal bij het krieken van de dag daar de boel meteen even op orde brengen.
Tja. Er gingen de afgelopen weken - ik kan ook niet even het land verlaten - een paar dingetjes niet helemaal goed op onze Hollandse luchthaven. Het liep niet helemaal lekker. Iets met
annuleringen. Iets met wachtrijen. iets met afhandelingen van bagage. Het zal u niet ontgaan zijn.
Ik heb al een meeting staan met de Chief Executive Officer van Schiphol: Dick Benschop. Ik noem ‘m Dikkie Dik. Hij mag meneer tegen me zeggen.
Ik wil Dikkie Dik even spreken over zijn volgende uitspraak:
“Dat Schiphol geconfronteerd werd met onverwacht veel passagiers en dat mede daardoor de problemen ontstaan zouden zijn”.
Ik val met name over het woord passagiers!
Kijk. Als het nu om een onverwachte hoeveelheid pinguïns ging. Die kwamen aanwaggelen. En een beetje aan de bagageband beginnen te knagen. Of een roedel Zebra’s. Die een beetje zwart-witte strepen
lopen te trekken op de landingsbanen waardoor de piloten in de war raken. Of dat er geheel onverwacht een school goudvissen voorbij komt zwemmen in de vertrekhal. Tja, dan zou ik er nog een beetje
begrip voor op kunnen brengen.
Maar PASSAGIERS. Nota bene! “Dat is potverdriejandubbeltjes het enige waar Dikkie Dik zorg voor dient te dragen”.
Het is toch een beetje als een verkeersregelaar die zegt dat ie er geen rekening mee had gehouden dat er ook nog verkeer zou zijn. Of een handelaar in bananen die zich er over verbaasd dat die
dingen geel en krom zijn. Of ………..
Iets met in goede banen leiden. Iets met dat iedereen tijdig z’n vlucht kan halen en niet 2,5 jaar van tevoren op het vliegveld aanwezig moet zijn. Iets met dat koffertjes op de juiste plaats van
bestemming komen. Dat is wat Dikie Dick moet doen. Het enige!!
Dat is z’n Core Buisenis. Daar wordt ie vorstelijk - naar mijn mening veeeeeeeel te veeeeeel- voor betaald. U mag weten: onze Dikkie Dik incasseert 503.000 euro. PER JAAR!! Dat is exclusief
bonussen voor goed of slecht presenteren. Dat maakt volgens mij geen ruk uit.
Dat zal ik ‘m allemaal even fijntjes onder de aandacht brengen. De meeting zal niet lang duren (en mocht ie z’n leven daarna niet snel beteren dan stuur ik Caroline Tensen & Lieke van Lexmond
op ‘m af….DAT ZAL ‘M LEREN!!).
Ik ben dankbaar dat ik dit reisje kon maken lieve lezer. Ja, dankbaar.
Tja, er zijn momenteel net iets teveel mensen in mijn directe omgeving - waaronder een handvol collega’s - door ziekte getroffen. Geen vervelende neusverkoudheid. Geen schraperige rauwe keel. Geen
irritant griepje. Geen ingegroeide teennagel. Maar ernstig.
Als ik weer ‘s zwoeg- en klimwerk aan het verrichten was dwaalden mijn gedachten onwillekeurig - van tijd tot tijd - naar elk van hen af. Dacht aan hun en hoop(te) dat het hen goed gaat.
Degene die ik deze reis zeer heb gemist is mijn (en Joan’s) vriend Harrie.
Harrie reisde zelf graag en veel. Las altijd trouw mee op dit weblog. “Dan reisde ie ook mee”. Harrie was altijd goed voor een snedige of humoristische opmerking op dit weblog. Harrie las tussen de
regels door. Bekeek foto’s net ff anders. Had net een andere kijk op dingen. Altijd goed voor een gekke invalshoek. Dat las je in zijn - altijd net weer anders dan anders originele - reacties
terug.
Las.
Harrie overleed enkele weken voor deze reis aanving. Plots.
En dat zet veel van de dagelijkse beslommeringen en gedoe in perspectief lieve lezer. Dat relativeert enorm. En mede daarom wil ik U vooral heel veel gezondheid toewensen.
Ook wil ik u heel erg bedanken voor het meelezen. Het reageren. Dat was erg fijn. Op die manier reisde ik niet geheel en al alleen.
Tot slot een reiswaarschuwing. In september van dit jaar staat - bij leven en welzijn - een nieuw fietsreisje op het program. Joan en ik zijn voornemens om naar S………a……….te.gaan.
Verdorie het typlint is op…….
(Enne ……Roel: zeg niet dat ik je niet tijdig geïnformeerd heb….en voor mijn vriend Walter hoop ik dat ie wat minder alcoholische versnaperingen tot zich zal nemen…..…..getuige zijn tekstuele
uitspattingen op dit weblog……….).
Tot snel.
Gerrit
Dagafstand: 40 km
