De Lustige Reiziger

Arachchikattuwa

Vandaag zetten we koers naar Chilaw.

Het plaatsje zal U - lieve lezer- in het regen- en herfstachtige Holland weinig zeggen. Als ik hier Tietjerksteradeel had geschreven, had U mij vast ook geloofd. Maar het is toch echt Chilaw.

We laten onze overnachtingsplek in Puttalam achter ons. We proberen de drukke A-wegen zoveel mogelijk te vermijden. En kiezen - als ze er zijn - voor de kleine (op de de kaart geel en wit van kleur) rustige en meer avontuurlijke weggetjes.

We passeren een benzinestation. Nog steeds is brandstof uitsluitend met een QR code verkrijgbaar hier. Als er tenminste benzine voorradig is….

Het eerste deel van onze tocht verloopt over een vervelend drukke weg. Na 13 kilometer slaan we af. Het is meteen rustiger hier. Pff…..

Rond het middaguur komen we - na 3 weken fietsen - weer bij de zee. Dezelfde zee die ons de eerste week ook vergezelde. Maar dan iets noordelijker.


Vissermannen hebben hunnie boten en vissen op het droge getrokken. Maar dat is nog maar het eerste deel van de inspanning. Ze proberen nu met man en macht de gevangen vis uit de netten de pulken. Een bewerkelijk klusje.

Enigszins vermoeid en hongerig vallen we Arachchikattuwa binnen. Mocht het U lukken om deze plaatsnaam - zonder te oefenen - in 1x en foutloos uit te spreken……In dat geval…..krijgt u een sticker van de juf.

Ah!! Over de juf gesproken!!!

Gisteren werd onze aandacht getrokken door een groepje zingende kinderen. In mooie geel-blauwe pakjes. We stapten af. Keken van een afstand toe. En werden uitgenodigd door de juffen om een stukje van de les mee te maken.

Het bleek een school voor ‘arme kinderen’ te zijn. Niet ondersteund door de overheid. Drie zeer bevlogen leerkrachten lieten ons zien hoe ze de kinderen onderwezen. In welke lokalen ze werden ondergebracht. En we zagen het Buro van de hoofdleerkracht.


Tjonge.

Dat maakte indruk. Bevlogenheid, liefde en ijver van de drie leerkrachten compenseerden zo ongeveer alles wat er tekort schoot in dit schoolgebouw. De bescheiden donatie die we gaven werd in grote dankbaarheid aangenomen. En werd ons verteld: “we gaan er schriften en pennen voor de kinderen van kopen”.

Ah….Arachchikattuwa. Dus. Is het U gelukt?

Dit dorp bestaat uit een hechte Hindoegemeenschap. Het centrale deel van dorp wordt geflankeerd door een fantastisch mooie tempel.


We schieten was foto’s van veel lieve mensen die ons willen begroeten.

We proberen wat eten te vinden. Maar dat lukt niet best. Een restaurant is het dorpje niet rijk. We belanden bij een klein winkeltje alwaar het lukt om de eigenaar 4 bakjes - niet geheel suikervrije (!) yoghurt en een fles water afhandig te maken.

Daarna zetten we het op een lopen. Maar vergeten daarbij onze fietsen. Snel terug. Op onze karretjes gesprongen. En we weten net op tijd het Hindoedorpje te ontvluchten.

We doen dit voor U lieve lezer. Voor niemand anders.

Niet veel later lukt het ons om een bord rijst met curry te scoren.

Rijst met curry is het Nationale knaagvoer hier. Sri Lankanen eten het drie keer per dag. Hierbij een foto van de helden van dit restaurant, waarbij we niet willen vergeten te vermelden dat het vrouwspersoon - dus ter linkerzijde op deze foto - DE ECHTE HELDIN IS!!!! (H)eerlijk gegeten!!!

Tegen drie uur vallen we Chilaw binnen. Dat blijkt een beste wel grote, stinkende en drukke stad te zijn.

We ploegen onze fietsen zo goed en kwaad als het gaat door het drukke - scooterrijke en schooluitgaande - verkeer.

We komen even op adem bij een jongen die cricketbats verkoopt.

Hij maakt ze zelf. Van hout. Hij doet over een groot exemplaar: 1 dag. En vraagt er 3000 roepies voor. Een tientje! Je wordt eigenaar van een kleinere bat voor 1000 roepies.

We vinden een redelijk onderkomen. Wassen het zoute en tot plaklijm verworden zweet van onze lijven. Eten wat.

En laten de zwoele (zeg maar: stikhete) avond over ons heen komen.

Gerrit

Puttalam - Chilaw
67 km

Reacties

Reacties

Roel

Ik zit nu in een meeting en ie mooie plaatjes

Sandra

Jeetje, wat een ervaringen doen jullie allemaal op. Geweldig! Nemen ze nooit meer van jullie af!

Walter

En jullie zien er nog zo fris en fruitig uit op de vertrekfoto! Dit moet een mooie dag geweest zijn, met zoveel geweldige ontmoetingen en impressies. Sri Lanka doet jullie goed, en jullie doen goed in Sri Lanka. Geweldige foto’s weer!

Paul B.

Mooi verhaal Gerrit met mooie foto’s ?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!