Touwstof
28 sep. 2022
š±š°
vanuit Sri Lanka
Vandaag ga ik alleen op fietspad.
Soms is dat ook even fijn. Joan leest een boek, vergrijpt zich aan wat flessen alcohol en rust wat uit. Ik ga wat solo fietskilometers maken.
Dat doe ik vanuit Chilaw.
Ik baan mij een weg door het drukke verkeer van Chilaw en kom al snel aan de kust. Op zichzelf niet zo opmerkelijk. Chilaw ligt aan de Westkust van Sri Lanka. Dus echt een geweldige omweg hoef ik
er niet voor te maken.
Daar ontmoet ik een groep jongeren die op het punt staan om te gaan wielrennen.
Ik rijd op een vrij vers geasfalteerde weg. Strak langs de zee. Strakker langs de zee heb ik nog nooit gefietst als nu. Je hebt zeg maar de teerzwarte weg. En daarnaast een wild opspattende zee.
Dār zit - bijna - niets tussen.
Het is vis dat de klok slaat langs deze weg. Er liggen talloze boten. En vooral veel gedoe, bedrijvigheid en handel met vis. Vis. En nog ās vis. In alle soorten en maten. Vers en gedroogd.
Om die vis te vangen heb je netten nodig. Ik spreek mannen die bezig zijn om netten te knopen om tonijn te kunnen vangen.
Na 17 kilometer verlaat ik de zeeweg. En sla linksaf het binnenland in.
Ahaā¦..daar zie ik een vogelverschrikker. De derde deze reis. Die ga ik ās even fijn op de gevoelige plaat vastleggen. Er is 1 dingetje. Een probleempje. Een detail. Er liggen vijf honden tussen mij
en de vogelverschrikker. Honden zijn voor mij een barriĆØre. Nick & Simon ook. Maar honden ook.
Ik ben namelijk nogal bang voor hunnie scherpe tanden. Hunnie natte neuzen. En hunnie woef-woef-blaf-gedrag.
Mmā¦..mijn verzamelwoede voor de vogelverschrikker (u weet, ik spaar zeā¦.) verliest het bijna van de hondenangst, als er opeens een vrouw ten tonele verschijnt. Ze overziet het slagveld. Verjaagd de
honden met een ferme kreet (moet ik ook eens op oefenenā¦.). En nodigt me uit om een foto te maken van de vogelverschrikker. Ze legt me - vrij uitvoerig - uit waar ie voor dientā¦ā¦..
Het blijkt dat ze medeaandeelhouder is van het fabriekje dat naast haar tuin ligt.
Ze vraagt of ik een rondleiding wens. āZekers, te weten, zeg ik!ā
Het blijkt een touwfabriek te zijn. Touw dat gemaakt wordt van de buitenste schil van de kokosnoot.
U zit er totaal niet op te wachten, echter Ik zal U stapsgewijs āmeenemenā in het proces.
Stap 1 is het scheiden van de vezels van de schil. Dat gebeurt door de schil in een machine te duwen. De vezels worden er daarna uit geblazen.
Stap 2 is het verzamelen en āschonenā van de vezels. Ik snap niets van deze machine. Maar hoe het ook zei: het goedje komt er schoner uit dan het erin ging.
Stap 3: de gereinigde vezels worden nu in een machine geduwd, en komen er als losse kabels uit
Stap 4: De losse kabels worden in een andere machine gedouwd en tot touw gedraaid.
Het touw wordt op verschillende lengten gemaakt en (met name) naar Amerika geƫxporteerd.
Er werken zeven mensen in de fabriek. Ik krijg een kijkje in hun leefomgeving (ze wonen op het fabrieksterrein) en hun keuken. Oei!! De werkomstandigheden lieten al te wensen over. Maar
ehā¦ā¦tjongeā¦..in wat een armoedige omstandigheden moeten deze mensen levenā¦ā¦.
Ik bedank iedereen uitvoering voor de ārondleidingā. Met een droge touwstof keel fiets ik verder.
Ik passeer een spoorlijn en station. En fiets voornamelijk op hele kleine kronkelende weggetjes. Waar het rustig en fijn fietsen is. En fiets voornamelijk tussen de palmbomen plantages.
Dames in een naaiatelier zien mijn fietsen en slaken kreten van verbazing. Zoān Hollandsche fietser met kale kop zien ze niet elke dag passeren. De kreten van verbazing worden nog groter als ik
terugkeer. En een kijkje in hunnie atelier kom nemen. Zijn mogen dat dan bijzonder vinden. Ik vind hen ook bijzonder.
Met een vers aangemeten maatpak met vlinderstrik en stoere gympen fiets ik verder. Tja, je moet je kans grijpenā¦ā¦..
Op het einde van mijn 70 kilometer durende tocht kom ik op rood gekleurde zandwegen terecht. Hobbelig van aard. Avontuurlijk fietsen. Ik passeer een groepje vrouw die ongewenst kruid aan het
verwijderen is. Ik maak een praatje. Posseer gewillig met het - inmiddels half uitgelopen - dorp. En koers verder.
Iets verderop worden de geoogste rijstvelden- gecontroleerd - platgebrand. Dat scheelt als de grond straks weer bewerkt moet worden. En het levert een mooie organische meststof aan de bodem.
Daarbij: tis een mooi gezicht!
Helemaal op het einde passeer ik een Hindoetempel. Die zien er prachtig uit. Ik ben helaas niet gekleed om de heilige tempel van binnen te bekijken en moet het met de buitenzijde doen.
De laatste 2 kilometer brengen me weer terug in het hotel.
Dat was een goed bestede rustdag.
Gerrit
Rondje Chilaw
67 km
Reacties
Reacties
29 sep. 2022, 18:11
Had graag een foto gezien van jou in het vers aangemeten maatpak met vlinderstrik en stoere gympen! ???
29 sep. 2022, 18:15
Stoffig touw, dus snel een biertje. Tof, je sociale interesse. Levert een prachtig fotoboek aan plaatjes op hoor.
Joan, proost ? ?
Blijf genieten
29 sep. 2022, 18:15
Wat een fantastische dag!!
29 sep. 2022, 18:20
Wat een leuk idee; gescheiden op pad. Ik hoop dat de aansluitende avond lang genoeg was om elkaar bij te praten. Eindelijk weer nieuwtjes uitwisselen ?.
Mooie foto van de frangipani, ons lievelingsbloemetje in Aziƫ.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
