Klameinde
29 sep. 2022
🇱🇰
vanuit Sri Lanka
Lieve lezer. U kent dat vast wel.
Dat een periode van warm weer en hoge temperaturen wordt gevolgd door van die drukkend warme dagen. Van die dagen dat het transpiratievocht van je hele lichaam afloopt. Zonder dat je daadwerkelijk een serieuze inspanning levert. Dat je 3 keer op een dag naar de douche gaat om je even af te spoelen. Dat je kleren klam aanvoelen. Het gevoel dat de buitenlucht een enorme druk uitoefent op je hele lichaam. Dat gevoel dat zo’n verlammende uitwerking op lichaam en geest kan hebben.
U kent dat gevoel vast. En zo niet, dan krijgt U het toch zeker na het zien van onderstaande foto!!
Bij sommigen gaat het gepaard met hoofdpijn. Er zijn ook mensen bij wie op dat soort drukkend warme dagen niets meer uit de handen komt. Die komen letterlijk tot stilstand.
Nou dat gevoel, mocht u dat herkennen, houd dat vast tijdens het lezen van deze bijdrage.
Wij vertrekken uit Chilaw.
We komen terecht in de zo ongeveer grootste visveiling die we deze reis gezien hebben. Boten komen binnen varen en voeren verse vis aan. In een enorm grote hal wordt de vis verhandeld. Vis ligt
overal op de vloer uitgestald. Er is sprake van een levendige en bedrijvige handel in velerlei soorten vis. We kijken onze ogen uit.
Met het water in de mond en de gedachte aan de smaak van (nieuwe) haring met gesnipperde uitjes, en/of een bakje kibbeling, trekken we verder.
De gekozen fietsroute is fijn. Die loopt langs een onstuimige zee. Het opspattende zilte water beslaat de brillenglazen. Het asfalt is teerzwart van kleur, glad en dus goed fietsbaar. Dat verandert
overigens na verloop van tijd. Het wordt drukker en de weg wordt minder van kwaliteit.
Net na het middaguur vallen we een hotel binnen. Bestellen soep en een middagmaal. Een melancholisch gevoel overvalt ons.
Is dat vanwege het uiteengaan van Nick & Simon? Is het omdat als we straks op Schiphol aankomen, onze buddy, onze makker, onze troetelbeer, onze steun en toeverlaat, onze kanjerknots Dickie Dik
Benschop (directeur van Schiphol) ons deze keer NIET zal staan op te wachten met een Hema-worst - in zo’n papieren puntzak - met mosterd (ben er net als borrelnootjes gek op). Nee, lieve lezer. Het
is omdat het onze laatste fietsdag in Sri Lanka is.
(Ik heb by the way - in alle bescheidenheid - die muzikale Volendamse graaiers en ik-houd-zo-van-Schiphol-maar-ook-wel-een-beetje-van-de-530.000-jaarlijks-uit-te keren-europegeltjes-Dickie
Benschop toch maar mooi weten te elimineren mede door het schrijven van dit weblog…….).
We hebben nog 16 kilometer te fietsen. Dan zit het erop.
Een reis die een maand gelegen begon. Precies op de plek waar we de reis ook gaan beëindigen. We hebben een lus van zo’n 1100 kilometer gefietst. Eerst zuidwaarts naar de stad Galle. Toen naar het
oosten. En toen Noordwaarts naar Elle en Kandy. Vandaar nog verder noordwaarts. Naar steden als Polonnaruwa en Anuradhapura. En vandaar uit naar de Indische Oceaan. Tenslotte zetten we weer koers
naar Negombo.
Sri Lanka. U weet wel. Dat (ei)land dat ergens ten zuiden van India in de Indische Oceaan dobbert. En 22 miljoen mensen huisvest. Waar religie een belangrijke rol speelt en waar Hindoe’s,
Boeddhisten en Christenen vreedzaam met elkaar samenleven.
Iets minder vreedzaam zijn de touringcars van de overheid (zeg maar de stadsbussen) die je zonder terughoudendheid en ogenschijnlijk met veel plezier van de weg willen rijden.
“Wat een klootzakken zijn dat!”
“Wat een klootzakken zijn dat!”
Ze rijden met bussen van twijfelachtige kwaliteit gerust met een gangetje of 100 kilometer per uur door de drukke bebouwde kom. Ze toeteren wat. Maar remmen ho maar. Daar hebben ze bij de aankoop
van de bussen zorgvuldig op weten te besparen. “Neeh…doe maar geen remmen…..dat scheelt mooi wat geld….ik heb die dingen toch niet nodig”. Zo moet het gegaan zijn tijdens de
aankoop-onderhandelingen in de Sri Lankaanse bussen-speciaalzaak.
De politie weigert ze te bekeuren. Het zijn net als hen overheidsdienaars…… We hadden ontzag voor deze bussige-Sri Lankaanse boevenbende. Ik wil niemand ongerust maken: maar 1x zijn we door het oog
van de bussen-naald gekropen. Het overige verkeer gedroeg zich trouwens zoals je dat mocht verwachten. Hectisch. Driedubbel inhalen. Luidruchtig. Maar OK voor twee Hollandsche fietsers.
Wij hebben 5 lekke banden gehad. Binnen twee dagen. Het voorwiel van Joan was de boosdoener. We kregen de oorzaak niet gevonden. Maar steeds opnieuw raakte de band lek. Ten einde raad hebben we een
reserve buiten- en binnenband gemonteerd. En daarna bleven we lekvrij en ook vrij van overig technisch malleur.
Medisch zijn we er beter aan toe na de reis dan vooraf. Joan kreeg 1,5 week voor vertrek een zweepslag in de kuit te verwerken. Mij schoot het 5 dagen voor vertrek in de rug. Beide lichaamsdelen
voelen nu een stuk beter dan een maand geleden.
Het wegennet in Sri Lanka is super fijnmazig. Dat maakt dat er altijd wel een alternatief weggetje voorhanden is als je de drukte wilt vermijden. Je waant je van tijd tot tijd reiziger op een
Tropisch Bounty eiland alwaar de Kokosnoten elk moment uit de bomen kunnen vallen precies middenop je eigenste kalende kokosnoot. Dat is gelukkig niet gebeurd, want je zou het lelijk bezuren.
De mensen zijn er allervriendelijkst. Een glimlach van ons werd altijd gevolgd door een glimlach van de ander. We waren een bezienswaardigheid. Iedereen keek ons na. We werden soms meer moe van het
zwaaien en begroeten, dan van het fietsen zelf. Mensen konden niet geloven dat we Sri Lanka op de fiets gingen bezoeken.
Het land heeft vette problemen: Politiek en economisch. Daar werden we elke dag meerdere keren mee geconfronteerd. Hogere prijzen in de supermarkt. Torenhoge prijzen bij de belangrijkste
bezienswaardigheden. Lange rijen bij de benzinestations. En veel ongeruste mensen. Ongerust wat de toekomst hen gaat brengen.
We waren de enige Westerse fietsters. En ook andere toeristen hebben we in schaarse aantallen en dan uitsluitend in de meer toeristische plekken gezien. We waren zonder uitzondering de enige
toeristen als we in een hotel en/of restaurant verbleven.
Het land drijft op de productie en export van rijst, thee, kokos en rubber. Een heel belangrijke kurk waar het land verder op drijft is toerisme. Ze hopen en verwachten dat het toerisme weer zal
aantrekken nu corona achter de rug lijkt. En de onrust in het land tot het verleden lijkt te behoren.
Maar ik heb mijn twijfels.
Het dringt niet tot de Sri Lankaan door dat niet alleen zij met prijsstijgingen worden geconfronteerd. Maar wij (het westen) ook. En dat klimaatdoelstellingen meer en meer centraal worden gesteld
in het bepalen van beleid. Dat vliegschaamte (en de gevolgen voor het milieu) en de bewustwording omtrent dit onderwerp een steeds centralere plaats zullen gaan innemen in ons leven. En dat we daar
- gedwongen of niet - ook onze toekomstige (reislustige) keuzes op zullen baseren.
Daarnaast zullen vliegtickets naar verwachting duurder worden. Dat kan tot gevolg hebben dat groepen mensen niet langer in de gelegenheid zullen zijn om dergelijke reizen te ondernemen. En dat dit
in meer brede zin de komende decennia zijn weerslag zal gaan krijgen op het wereldwijde reisgedrag van mensen. En daar zou Sri Lanka ook de gevolgen van kunnen ondervinden.
We hebben gepoogd om daar met Sri Lankanen - werkzaam in de toeristische sector - over van gedachten te wisselen. Die boodschap wil daar vooralsnog maar moeilijk landen. Men zet in op betere
toeristische tijden.
En dat is dat je vanaf het moment dat je uit het vliegtuig stapt op Bandaranaike International Airport je het klamme zweet meteen doet uitbreken. Dat de warmte (hitte zo U wilt) je meteen als een warme, klam vochtige deken omhult. Tot zover het goede nieuws.
Want eh ……….dat blijft dus zo gedurende de ganse tijd dat je in Sri Lanka verblijft.
Afkoeling moet je zoeken en vinden door de rijwind tijdens het fietsen of bij een wind-wapperende-ventilator en/of (nog beter) airco. Zonder die verkoeling is het bijna niet uit te houden en kan
het een heuse uitdaging worden om de dagen en nachten goed door te komen.
“Ja lieve lezer, dat zeggen ze er in de glossy promotie niets-aan-de-hand-het-is-hier-allemaal-fijn websites en kekke vakantiefolders er nooit bij”. Maar het is wel iets om terdege rekening mee te houden mocht je ooit overwegen naar Sri Lanka af te reizen.
We hebben ontelbaar veel flessen en liters water achterovergeslagen. Water dat overal verkrijgbaar is in flessen. We hebben zes tubes zonnecrème weg gesmeerd. Dat smeren was het eerste dat we deden als we opstonden. Als we ermee zouden wachten totdat we gingen fietsen, zou het spulletje er meteen weer uitgezweten worden. En zou het z’n zonnebrand beperkende werk niet kunnen doen
“Ja lieve lezer, dat zeggen ze er in de glossy promotie niets-aan-de-hand-het-is-hier-allemaal-fijn websites en kekke vakantiefolders er nooit bij”. Maar het is wel iets om terdege rekening mee te houden mocht je ooit overwegen naar Sri Lanka af te reizen.
We hebben ontelbaar veel flessen en liters water achterovergeslagen. Water dat overal verkrijgbaar is in flessen. We hebben zes tubes zonnecrème weg gesmeerd. Dat smeren was het eerste dat we deden als we opstonden. Als we ermee zouden wachten totdat we gingen fietsen, zou het spulletje er meteen weer uitgezweten worden. En zou het z’n zonnebrand beperkende werk niet kunnen doen
De laatste 6 kilometer van onze fietsreis verloopt over de vet-irritant-drukke A3. Waar onze vrienden - de buschauffeurs - ook weer vrolijk hun partijtje
wie-zullen-we-nu-s-weer-van-de-weg-drukken meeblazen.
Het kan niet anders. Er loopt geen rustig klein weggetje naar ons hotel. Ons hotel waar we een maand geleden onze reis begonnen. Ons hotel die de fietsdozen heeft bewaard en het hotel waar we onze fietsen weer kunnen verpakken teneinde ze vliegreis gereed te maken.
Het kan niet anders. Er loopt geen rustig klein weggetje naar ons hotel. Ons hotel waar we een maand geleden onze reis begonnen. Ons hotel die de fietsdozen heeft bewaard en het hotel waar we onze fietsen weer kunnen verpakken teneinde ze vliegreis gereed te maken.
We rollen het hotelterrein op. Het voelt vertrouwd. De begroeting is hartelijk.
De eigenaar zegt dat we - op een klein groepje na - de eerste gasten zijn sinds we een maand geleden vertrokken. Pff…….
We schieten een aankomst foto. En dat lijkt ‘m dan te zijn. Onze reis door Sri Lanka.
Wat vliegt zo’n maand!!
Dank u wel voor het meelezen. Het reageren op uw berichtjes was om onduidelijke technische redenen niet mogelijk (ik kreeg dat niet voor elkaar geprutst, thuis maar ‘s naar kijken). Echter, ik heb
alle berichten gelezen (Joan ook) en we zijn U zeer dankbaar voor alle lieve berichten en vrolijke tekst-noten.
En dat nog dit.
Een goede vriendin - die altijd trouw meeleest (ook deze reis) op dit weblog - kreeg onlangs te horen dat ze heel ernstig ziek is. Haar reis naar herstel zal lang zijn en de uitkomst is vooralsnog
ongewis. We wensen haar alle sterkte toe en denken elke dag aan haar.
Lieve lezer.
Er zijn reis-ideeën zat. Het lijstje is langer dan dat op een dubbelzijdig A4tje past. De wensen zijn groot. Het leven tekort. Echter er zijn vooralsnog geen concrete reisplannen. Maar je weet maar
nooit……….enne, beloofd is beloofd. Mochten we weer op reis gaan: U bent de eerste die het hoort!
Blijf zo gezond mogelijk.
Gerrit & Joan
Chilaw - Negombo
57 km
Reacties
Reacties
01 okt. 2022, 19:03
Jullie gaan weer huiswaarts, ik zelf kan niet tegen de warmte, raak in een depressie....herfst hier, nu geniet ik, jullie een goede reis verder en blijf heel....
01 okt. 2022, 19:14
Lieve Gerrit en Joan, wat een kanjers zijn jullie! Waauw wat een schitterende reis hebben jullie gemaakt, ondanks die extreme hitte! Chapeau!!!
Ik heb genoten van de mooie verhalen!
Dankjewel! ?
01 okt. 2022, 19:20
Aan alle moois komt dus ook nu weer een einde.
Bedankt voor het delen van je meesterlijke stukjes en de soms adembenemende foto's, prachtig
met je feestmuts op kan je natuurlijk nog even snel langs Leiden komen voor de 3 Okt feesten.
hele goede reis jullie en geniet van t leven
ciao
Roel
01 okt. 2022, 20:24
Dank voor de mooie verhalen en foto’s. En waardering voor het feit dat jullie niet alleen de toerist uithangen. Dat jullie ook laten zien wat er in het verleden is gebeurd en hoe het land er nu voor staat.
En dat kleine schattige meisje met het zwart witte jurkje hebben jullie toch wel meegenomen naar Keeken ?.
Welkom thuis en tot gauw ?❤️??♀️
02 okt. 2022, 11:40
Het was weer erg leuk om jullie te volgen, kijk uit naar de volgende fietsreis naar ….
02 okt. 2022, 20:45
Gerrit, weer genoten van je verhalen. Fietsvakanties leveren vaak bijzondere verhalen op.
Komende donderdag vertrekken wij naar Frankrijk om de Loire route te fietsen.
We hebben een tussenstop in Vijlen, om daar een dag druiven te plukken,
We zitten nu op Marker Wadden. We doen daar vrijwilligerswerk voor Natuurmonumenten.
Het vrije leven zit er voor jou waarschijnlijk weer op. Werkse de komende tijd. Doe de groeten aan je vriendin.
Groetjes, Hidde en Marjel.
02 okt. 2022, 23:38
lieve Gerrit & Joan,
het was weer fijn om mee te mogen reizen met jullie, dank voor de mooie verhalen en fantastische foto's Ik heb ze verlekkerd tot me genomen. En ik gun jullie ook wat minder klam zweet en terror-buschauffeurs! Staat IJsland soms ook op jullie lijstje? Of gewoon de Veluwezoom,? Ik ben benieuwd en hoor graag meer, hopelijk tot snel ziens in Arnhem/randje Veluwe. Warme groet van G&C
03 okt. 2022, 08:00
Bedankt voor jullie mooie verslag van een onvergetelijke vakantie op Sri Lanka! Ik heb genoten van jullie enerverende verhalen en prachtige foto's! Succes weer thuis en tot ziens in Arnhem!
03 okt. 2022, 09:12
Wederom een geweldig verslag en schitterende foto's. Met veel plezier heb ik ze allemaal gelezen. Goede terugreis samen!
03 okt. 2022, 18:25
Ik heb stiekem elk bericht meegelezen maar niet elke keer gereageerd. Het was weer een feestje om met jullie mee te mogen rijden. Bedankt voor jullie geweldige reisverslag. Gr Roel
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
