Watervalneus
06 jan. 2023
🇲🇦
vanuit Marokko
Ik heb er niet zo veel mee. Eigenlijk niets.
De grootste. De breedste. De langste. De kleurrijkste. De kortste. De mooiste. De lelijkste. Het zwaarste. De gekste. Het grappigste. De lichtste. De dikste. De meest ronde. De natste. De droogste.
De groenste. De beste. De slimste.
Ik heb er niet veel mee. Kijk er nooit naar. Ga er nooit naar toe. Bezoek ik zelden.
Maar nu sta ik toch mooi oog in oog met de op één na grootste Moskee ter Wereld. Binnen bied het plaats aan 25000 gelovigen. En voor de 85000 laatkomers is er buiten ook nog een plekje te
vinden.
De moskee ligt aan de kust en bied uitzicht over de Atlantische Oceaan. Het architectonische religieuze hoogstandje werd in opdracht van Koning Hassan de tweede gebouwd. Hij gaf in 1986 opdracht om
maar ‘s wat stenen te te gaan stapelen. Precies op dit plekje langs de zee. In 1993 werd een hoogte van 210 meter bereikt en wilde men nog wel door stapelen (ze hadden de smaak net te pakken,
kregen er net handigheid in). Maar oh jammer: de stenen waren op.
De moskee kon in gebruik genomen worden. Maar niet voor de rekeningen werden voldaan. Het gerucht gaat, boze tongen beweren, er wordt gefluisterd dat koning Hassan een bedrag moest aftikken dat
ergens tussen de 400 en 700 miljoen lag.
Was nog een heel gedoe dat ‘aftikken’, want z’n creditcard deed ‘t die dag ff niet. IDEAL lag er uit. En toen het weer werkte was ie z’n pincode vergeten. Hij kon er met de beste wil van de moskee
wereld niet opkomen. En na drie pogingen………
De koers van de bitcoin stond net ff niet lekker. En Tikkies bestonden nog niet. Dat bezorgde onze Hassan twee zweterige handpalmpjes. Een klamme balzak. En zurig ruikende harige okseltjes….. Het
gerucht gaat dat de anti klamme balzak zeep & oksel-deo in het hele land in 1 klap waren uitverkocht….
Hoogtepuntje die Moskee. En dat al na 30 fietskilometers.
Dat fietsreizen niet louter uit hoogtepunten bestaan bewijzen de volgende 36 kilometer.
Ik manoeuvreer al een tijdje door het heftig drukke City Centre van Casablanca. En daarna stuur ik door veel haven gedoe. Grote vrachtauto’s met dito containers. Gedoe met gas en olie. Kortom veel
drukke bedrijvigheid. Weinig inspirerende fietskilometers. Zou een mooie reden zijn om er ‘s flink de sokken er in te zetten. Toch doe ik het rustigjes aan.
Een gouden reisregel is dat ik mezelf voorhoudt om NOOIT ziek of slapjes op reis te gaan. Ziek worden tijdens je reis, dat kan, daar kun je niets aan doen. Maar ik wil niet ziek op reis gaan. Ook
niet half ziek.
Enkele weken voordat ik deze reis aanving kreeg ik corona. Potverdikkie. Ik was tot nu toe gevrijwaard gebleven. Maar nu had het virus ook mij in de houdgreep genomen. En ik denk dat het virus
de zwarte judoband band heeft. Want hij had me flink te pakken.
Het hield me anderhalve week onder de wol. Gelukkig kon ik nog anderhalve week werken voordat ik op reis ging (anders zou ik me heel schuldig gevoeld hebben, opvoeding dingetje, niets meer aan te
doen).
Maar een vervelende diepe schraap hoest en een loopneus (de watervallen van COO verbleken erbij) heb ik er vooralsnog aan over gehouden.
Toch heb ik mijn eigen gezondheid-regel gebroken. En ben op reis gegaan. Maar wel met de plechtige belofte aan mezelf om gedoseerd met m’n fietsenergie om te gaan. Gezond te eten. En voldoende rust
te pakken.
Tegen drie uur arriveer ik in Mohammedia. Gelegen langs de kust van de Atlantische Oceaan. Ik vind er een eenvoudige en weinig voedzame kamer. De verhuurder en medebewoner is Omar.
Omar begint net zijn woning te verhuren en heeft (nog) niet veel huurders. Hij probeert in razende vaart mijn kamer gereed te maken. Het toilet en bad maakt ie schoon met WC-eend. Het niet al te
witte emaille slaat azuurblauw uit. En …….. helemaal fijn schoon wordt het niet.
Het beddengoed moet nog naar de wasserette gebracht in de hoop dat het weer maagdelijk- en hagelwit retour komt. Enorm veel vertrouwen heb ik er niet in. Gezien de staat waarin het goedje verkeert voor het koers zette naar de wasserette. Kortom: een ideale plek.
Hier ga ik mijn eerste Marokkaanse winternacht doorbrengen.
Gerrit
DAG 1
Vrijdag 6 januari
Casablanca - Mohammedia
66 km
Reacties
Reacties
07 jan. 2023, 16:32
Geruit slaat weet onverwacht toe zie ik.
Zorg goed voor jezelf, fit blijven hé
Wat een gebouw hé, ik moest zeggen(zelf ook gezien) mooi gemaakt.
Over betaling werd niets gezegd ?
Mooie foto s weer, geniet man
07 jan. 2023, 17:33
Goede reis Gerrit en geniet ervan.
En nu je er toch bent, check eens of de wegen geschikt zijn voor motorfietsen? (Vraag van Jeroen ?)
07 jan. 2023, 19:18
Ik "fiets" weer met je mee gerrit. Snotter rustig uit en hou je eigen batterij op peil!
08 jan. 2023, 00:59
Fijn om je weer op de fietspraatstoel te hebben. En natuurlijk reizen we weer met je mee. Geniet en verwonder.
09 jan. 2023, 08:13
Leuk om weer met je mee te reizen Gerrit. Veel succes én plezier!
09 jan. 2023, 18:33
Doe inderdaad maar rustig aan Gerrit en geniet!!! x
31 jan. 2024, 16:47
Ik heb je een tijdje niet gevolgd (schande he) maar ik ga je hele verhaal lezen. wij waren in Cassablanca met de camper, wat een drukke stad. Prachtige Moskee van binnen, maar we waren blij de drukte weer uit te zijn.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
